СЕЧКА РУМЫНОК, м., уст. Жаночы чаравік з невысокай халяўкай. Я помню, як моя маці ў румынках фарсела. РЫШТУНКІ, мн. Рыштаванне. Трэба рыштункі робіць, бо ўжэ сцены высокіе i не можна цэглу класці. РЭЎКАЧ, м., экспр. Дзіця, якое плача, або чалавек, які моцна крычыць. I чого ты, рэўкач, усе плачэш? РЭЗАНКА, ж. Кавалак. Рэзанку сапа з'еў, цепэр можна косіць. РЭЗКА, ж. Загон. Дау мне цесць невэліку рэзку землі РЭШЭТО, н. Прыстасаванне для лоўлі ўюноў. Постаулю рэшота на озерцах, моякі в'юнулезе. С САПАЧКА, ж. Матыка. Сцепан зробіўу кузні добрую сапачку. САПОВАЦЬ, незак. Апрацоўваць матыкаю зямлю. Увэсъ дзет з дочкою саповалі соткі. СВЕТ. Многа (працы). Роботы свет, не знаю за гичо брацца. СВШШЛЯ, н. Свіння. Неилчо свіншля стало слабо есці, мо захворэло. СВІСЦЁЛКА, ж., перан. Легкадумная, несур'ёзная жанчына. Гэтой свісцёлцы робота не трэба, вона лети будзе волочыцца бэз дзела по селу. СВОЕЦ, м. Сувой палатна. Свойцы полотна на дно скрыні складвалі. СВЭДЭР, м. Світэр. У свэдры цепэр жарковато будзе. СВЭРБЯЧКА, ж. Сверб. Свэрбячка на ногу напала - неможна вытрымацъ. СВЯТНЫ, прым. Святочны (звычайна пра адзенне). Святную кошулю опранула. СЕДНО, прысл. У сё роўна. А вона седно мэне не послухала. СЕЛЁНЕЦ, м. Селядзец. З'еу селенца, да вэльмі воды піць хочэцца. СЕНЯК, м. Сяннік. Моя маці доўго не хоцела мэняць сеняка на матрас. СЁРДАЛО, н., экспр. Беспарадак. Зноў розвёу сердало! Бэры веніка i сейчас жэ пыдмэтай! СЁРКА, ж. Малодзіва. Попрэбуй млінцэ, з серкой цепэр іх пэкла. СЁРЭД, прыназ. Сярод. Серэд дорогі магиына зламаласа. СЕРЭЎНО, прысл. Тое, што i седно. СЁЧКА, ж., перан., экспр. Пра таго, хто хутка гаворыць або агрызаецца. Але ж такая сечка, гичо не дасць слова сказацъ
Дадатковыя словы
вюнулезе, зеу, зеў, несурёзная, рыштўнкі
4 👁