Народныя скарбы. Дыялекталагічны зборнік (2008). Л. П. Кунцэвіч

 ◀  / 381  ▶ 
НОЧЧЫ прысл. Ноччу. Куды вы ноччы пойдзіці, пірыначуйці ў нас! Арэх. Ноччы марос прыкінуўся. Стар. НЫЦЬКА м. i ж. Ныцік. Ня буць ты ныцькам, чаго нюні распускает! Арэх. Такая ныцька ад роду. Судз. НЯГАЗНЫ прым. Прыгожы, спрытны. Дзеўка нігазная, нягоршая за яго. Суда. НЯГО часц. Няўжо. Няго йіна паедзіць зь йім ашуСібір? Судз. НЯЁШЧЫ прым. Пераборлівы ў ежы. Парсючок пупаўся няетчы, таму ŭ худы. В.Д. НЯІМКІ прым. Тупы. Саўсім няйімкі нош, хоцъ бы ты яго пайстрыў. Судз. НЯЗМЁРНА прысл. Многа, незлічона. Людзей было на аўтобус нязьмерна, дум ал i, няўлезім. Судз. НЯМТУР м. Нямко. Брат яго быў нямтур, нічога ня чуў i не гаварыў. Арэх. НЯПЁЎНЫ прым. Неаплоднены (пра яйка). На сонца глідзяць - пеўная ягіка ці няпеўная, вывідзіцца пісклёнак ці не. Чэр. Здавалася, ні было няпеўных яйік, a выйшла пяць баўтуноў. Арэх. НЯПОШЛІЦА ж. Слабасць, хвароба. Каб вас няпошліца ўзіла! Наблоцілі вядро дуль. Чэр. На карову нейкая няпошліца напала, ня есь нічога. Слаб. НЯПОІІІЛЫ прым. 1. Слабы, нямоглы, кволы. Каб йікая няпошлая, даўно б захліпнулася. Міх. Ці йіна карову пракорміць - старая, няпошлая? Стар. 2. Худы. Як прывёз жонку, няпошлая была, а цяперрастаўсьцела. В.Д. НЯЎЗОРЫШЧА м. І ж. асудж. Непрыхільны, непрыязны чалавек. Ідзець, галаву набок, на людзей ні глядзіць, ніпрыветная дзеўка, няўзорышча. Навас. Зь людзьмі ні загаворыць, такі няўзорышча. Слаб. НЯЎЛАД прысл. Не даспадобы. I малачка занясу, i агурочкаў, а хворай у сё няўлат. Арэх. ПАБАДЗЯЦЦА зак. Забрудзіцца. Набадзялася хусцінка, панясу мыцъ. Кубл. ПАБАДЗЯЦЬ зак. Забрудзіць. Толькі што купілі ўнуццы вязёначку, а ўжо пабадзяла. Судз. ПАБРБІГАЦБ зак. Пабрызгаць (пра дождж). Які гэта дошч, толькі пабрыгаў. Арэх. ПАБУНТАВАЦЬ зак. Паблытаць. Пабунтавала ніткі, цяпер разьбірай. Кубл. ПАБУШНЁЦЬ зак. 1. Разлапушыцца (пра агародніну). Пабушнелі бурачкі пасьля дажджу. 2. перан. Паправіцца, паспраўнець. Была худзінькая, а цяпер пабушнела. Навас. ПАБЭНЬЧЫЦЬ зак. Пабіць, збіць. Ня ўсьсілю закінуць сена на гару, а на дварэ яго куры пабэнъчуць. Астр. ПАВОДЧЫК м. Той, хто водзіць каня. Пабудзіш тры дні павоччыкам, бацьку паможаш. В.Д. Павоччык водзіць за поват каня. Шчарб. ПАВУЧЬШНЕ н. Павуцінне. Ужо й павучыння лётайіць, восінь скора. Маж
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
7 👁
 ◀  / 381  ▶