H.B. Сівіцкая 3 ГАВОРКІ ВЁСКІ КАШТАЛЯНАЎШЧЫНА Расказвае Долгая Станіслава Антонаўна, 1921 г.н.; запіс зроблены ў 2005 г. у Глыбоцкім р-не. Яно i было, мусіць, фтарога пастаянна [фэст у Будславе]. I, казала [бабуля расказчыцы], гэдак зЧзжаліся ліцьвякі - яна ўсё казала — i дужа кралі рабят. Hy, літбуцы. Ну, дык казала, гэткія благія гэтыя літбуцы былі, гэдак кралі рабят, на гэтым жа ж, як зЧзжаліся. Казала, дужа вялікія съезды былі, прыізжалі із вуткамі, прадавалі там, i ружанцы, i кншікі, ну, словам, усякае касьцельнае, i пячэнне там прадавалі, як панаізжаюць, i, кажыць, кралі рабят. Што яны з рабятамі рабілі? Рабілі на калек. Выпалівалі вочы, сьляпыя. A тады вазілі па гэткіх кірмашах, панімаіш? I, кажыць, як выйдзіш c касьцёла, тык многа-многа рабят сядзіць, той там абы-які рабёнак - гэдак дарылі іх, гэдак надарывалі гэтых рабят людзі, каторыя на съезды прыязжалі. Вот, кажыць, укралі яны дзёвачку. Гэта ужо йіна, казала, відзіла, як білі йіх. А як папрыйізжаюць жа ш на кірмаш - тока ш на конях, панастаўляюць коней i гэтыя аглоблі, аглоблі. I вот, кажыць, дарыла баба дзевачку i кажыць: «А што табе?». А йіна кажыць: «Мяне укралі i вочкі мне выпалілі i ат мамы ат маёй i атвязлі i возюць мяне па кірмашах». Дык казшіа баба, як сабраліся мушчыны, як пахваталі гэтыя аглоблі - сколька іх там было будак, аднаго, кажыць, на сьмерць забілі. А гэдак паламалі, усё ім пабілі, гэтым ліцьвікам. Бо толька ліцьвякі гэдак прыізжалі у Будслаў i гэдак во рабят кралі... А тады ш вот былі кірмашы - i у Будславе, тады i ў Глыбокім быў сьест - кірмаш, i гэткіх во калек панавозюць i гэдак нажываюцца - грошы ім скідывалі, ну i ўсяго ім скідывалі ну усюды, усюды - i у Вільні, i тут, скрозь во гэтых калек вазілі. Дык вот гэдак Будслаў аддаўна славіўся, дык йіна казала, так бші, так білі. Ну, мусіць, яны тут нідалёка жылі, што на коні, ві'ш, прыізжалі ў гэты Будслаў. Аш у Вільню хадзші пяшком. Пяшком хадзілі туды i назат. Не, я ні хадзіла. A хадзіла Амшькі гэта матка, хадзша пяшком. Гэдак ногі было ў яе атняўшы, саўсём. Hi магла хадзщь, нічога рабіць ні магла. ІшлГ бабы ў Вільну на гэтат сьест i йіна пашла. Кажуць: «Як жа ж ты зайдзіш?» A йіна кажыць: «Я ішла. Дзень ішлі. А тады ноч атдыхалі, а тады яны, кажыць, спалі, на сёне там недзе ў пуні, а я, казала, ні заснула. А тады ішлі, душна было, летам, ішлі цёраз рэчку, яны, кажыць, паляглі, а я улезла ў гэту рэчку, стаяла-стаяла, у ваду ногі нагрэтыя, а тады — вазьму ды я крапівай яшчэ па нагам. Нарвала гэтай крапівы i па нагах, па нагах сасьцібала. Як вышла, кажыць, так пякло мяне, так пякло, i
Дадатковыя словы
аглбблі, бўдак, бўдславе, бўдслаў, вбзюць, вбчкі, вбчы, віш, вўткамі, глыббкім, дўжа, дўшна, кбні, літбўцы, мўсіць, п^ні, панавбзюць, скблька
12 👁