СТУ'БЛО я. Невялікая ўпадзіна на балоде, дзе летам не высыхае вада. Стубло e ŭ доўгэ e ŭ круглэ, e ŭ глубокэе. СУДОСГЦЬ зак. Сустрэць. СУХОВГЛА мн. Драўляныя вілкі з акаванымі зубцам! для гною. У кого суховіла своё, на вэз садзімоса! СЬЛЕ'ПОТНІ мн. Дзікія пчолы, якія жывуць у дуплаватых дрэвах у лесе. Сьлепотні у дубах, осінах у дупле жывуць. С Ы Д Е 'Л Ь Ш К м. Сяннік, набіты саломай ці сенам. Сьцёльнікі панапіхием. ТА'ЛЬКА ж. Стоненая частка ніткі. От, напрала с талькамі нітдк. ТРЭПА'ЧКА ж. Прыстасаванне для трапання лёну ў выглядзе калодачкі з прымацаванай да яе вертыкальнай дошкай, паўз якую па звешанай жмені лёну б'е траилом трапанніца. ТРЭПКА'Ч м. Ручнік з датыкальных канцоў палатна для нашэння на спіне лёгкага грузу, для выцірання рук. Одрэжэмо конца да сплецем у плецёнку, як не одрэзваем, то зробім трэпкача. Трэпкач — найлепшая очэпка до варэнькі. Трэпкач шчы [яшчэ] рукі выціраці. ТУШО'НІК м. Той, хто тушыць пажар. Тушонікі мэцно перэжарыліса. УДУ'ХЛЕВІНА, УЗДУ'ХЛЕВІНА ж. Цвёрдая верхняя екарынка зямлі пасля дажджу ў час засухі; верхні цвёрды слой на грузкім балоце. ХРУСЫДЬ ж. Дробнае ламачча. ЦЕЛЕ'Ш м. Адрэзак ікалоды (каля 2 м). ЦЫБА'Х м. Ліст цыбулі. Цыбахэў нашчыпала. ЦЯ'ЦІ зак. Забіць, нанесці смяртэльны ўдар. Цяў вэпрука на коляды. ЧОРНЕ'Ц м. Апошні дзень апошняй фазы месяца. ЧЭРЭПІТЦЫ мн. Шампіньёны. Чэрэпіцы по гноё ростут. ШЧЬШЯ'ЦІ незак. Ачышчаць ад каласоў зерне граблям! (пасля малацьбы). Я ўжэ шчыніў жыто. ШЧЭ'ЛКА ж. Столка. Болхва Гмулінэі и одну шчэлку. ЯГЛІ'ЦІ незак. Прагна хацець, назойліва прасіць
Дадатковыя словы
панапіхйем, трэпачка, удухлевіна, уздухлевіна, целеш, цяці, чорнец, шчьшяці, шчэлка, ягліці
1 👁