i цапке. 2. Тонкія жэрдачкі, на якія ставілі снапы ў ёўні для сушкі. ЦА'ХЛІЦЬ незак. Па-асобаму цяўкаць, гонячы зайца (пра сабаку). Сабака цахліць па зайцу. ЦЭ'ЛКА ж. Шпулька для намотвання нітак, цэўка. ЦЯРАСЬСЯДЗЕ'ЛЬНІК м. Церассядзёлак, пасак. Пацьцягні цярасьсядзельнік, а то каню цяжка. ШАБУНЯ'ЦЬ незак. Прыхільна, паціху размаўляць (пра старых людзей). Баба з дзедам шабуняюць, нічога ні бачаць. ША'НЬКА ж. Торба. Паклала хлеп i сала ў шаньку. ШВА'ЙКА ж. 1. Доўгае плоскае шыла, якім карыстаюцца пры вырабе чаго-н. з лубу. Швайкай шыюць каропкі. 2. Страказа. Швайку гарацкія завуць страказа. ШШЭ'ЛЯШ мн. Сківіцы. Схапіў каня за шшэляпі. Ю'РБАЛ м. зневаж. Toe, што i суглоп. Юрбал еты толькі npa гульню i думая. КУШКА ж. Вадкая частка якой-н. стравы. Юшку высярбалі, а мяса на ньне асталося. Бульба [зь] юшкай — бульбяны суп. Я'РАЙ м. Aep. Нарвалі каля рэчкі яраю, ён добра пахне i корань салоткі