ДЫФЕРЭНЦЫЯЛЬНАЯЛЕКСІКАГ. M. Аляксейчык 3 ДЫЯЛЕКТНАЙЛЕКСІКІВЁСКІМАЛЫЯВЕРАБ'ЕВІЧЫНАВАГРУДСКАГАРАЁНАВёска Малыя Вераб'евічы (мясцовыя жыхары вымаўляюць Гараб'евічы, Гарабевічы) размешчана за 15 км ад Навагрудка каля шашы на Любчу. Побач, за нешырокім каналам, — Вялікія Вераб'евічы. Старыя людзі кажуць, што іх вёска заснавана ў XVIII ст. i ўпамінаецца ў даўнейшых кнігах пад назвай Малыя Bepaбейкі. Навакол вёскі няма ні лясоў, ні рэк, ні азёр, адны палі, таму жыхары вёскі называюць сябе палянамі. Яны спрадвеку займаліся земляробствам i не ведалі амаль ніякіх рамёстваў. 3 гэтай прычыны ў мясцовай гаворцы пераважае сельскагаспадарчая i прадметнабытавая лексіка. АБАДНЯ', АБВАДНЯ' ж. Тонкая вяроўка, якой прыціскаюдь сена на возе. Абадня — гэта танчэйшая вяроўка, якой абводзяць вое, каб не растрасаласё сёно. АБЁРДНІЦЫ мн. Дошчачкі для замацавання трысцінак у бёрдзе. АБЛАВУ'ХА ж. Мехавая круглая мужчынская шапка. Трэба аблавуху добрую купіць, а то галава баліць. АБЛЕЯЦЬ зак. Палажыць леі на штаны. Лобро n было аблеіць штанэ, а то зусім падраліся. АДЬГМАЧ м. Ануча, якой бяруць гаршкі, чыгуны з печы. Адымачы брудныя i ў дзірках, выкіну i ўсё. АПАТНЕ'ЦЬ зак. Запацець. Вокны зусім апатнелі. АШУФАК м. Падгарэлы хлеб. Распанеў ты, браток, ашурка не з'еў. БАТТДАЛО м. i ж. асудж. Балбатун, выдумшчык. Я к ехздзіў я ў Асташын, такі байдало папаўсё — урім надакучыў. БАРЭ'ЛКО м. пагардл. Таўстун. На яе мужыка кажуць барэлко, бо ён еельмі тоўсты, аж брытко глядзець