ГРАКАВА'ТЫ прым. Прастакаваты, дурнаваты. Гракаваты нейкі еты хлопяц, глядзіць рот разявіўшы. ГУЖБА' ж. Кручаная лаза, якой звязваюць бярвенне ў плыт. Гужбой вяжуць паленьня ў плытэ. ГУ'МНІШША н. Пляцоўка каля гумна для розных патрэб, звязаных з сушкай i абмалотам збожжа. На гумнішшы быў азярот. ГУ'РА ж. Гурба. Панамятала гуры сьнегу — ні прайці. ДАБА'ВІЦЦА зак. Дайсці, дабрацца да якога-н. месца. Кап як дабавіцца да горада. ДАБА'ВІЦЬ зак. 3 цяжкасцю даставіць куды-н. Kan йак ішшэ ету капу на той грудок дабавіць. ДАУГАМУ'ДЬІ прым. 3 доўгай ніжняй часткай тваpy. Даўгамуды чалавек. ДЗЯ'ТЛІНА ж. Дзяцеліна. Дзятліна бывая белая i красная. ДОР м. Тонкія дошчачкі, надраныя ўручную для пакрыцця дахаў, драніца. Надраў дору на хату. ДРА'БЫ мн. 1. Лесвіца. Узьлес па драбах на крышу. 2. Калёсы з бакавымі сценкамі ў выглядзе драбін (лесвіцы). За ракой езьзяць на драбах. ДРАПЦЭ' мн. Спецыяльная каса пад грэчку. Грэчку драпцамі й касілі. ДРА'ЧКА ж. Тарка. На драццы дзяруць бульбу. ДУПЛЕ н. Дупло. У етам дубі дупле, у ім шпаке вядуцца. ДУПЛЯНАЛЫ прым. 3 дуплом, дуплаваты. Дуплянатая асіна. ДЫ'ХВШЫ мн. У выразе: даць пад дыхвіны— ударыць у жывот, пад грудзі. Як даў пад дыхвіны, дак яму аж дух заняло. E'TKI прым. Пажыўны, сытны. На полі трава больш еткая, чым у лузі. ЕМКА ж. Чапяла. Вазьмі ёмкай скараваду. ЖМЬІ'НДАЛА м. i ж. знвваж. Той, хто плявузгае, «жмындае». Сьціхні ты, жмындала! ЖМЬГНДАЦЬ незак. зневаж. Гаварыць абы-што, плявузгаць. Што ты там жмындаяш? ЗАГАВА'ИЛА м. i ж. зневаж. Недалёкі, прастакаваты падлетак. Вот загавайла — прэцца, галаву задраўшы. ЗАКАЖАНЕТДЬ зак. Змарнець, стаць паршывым, шалудзівым, Нешта мае парася закажанела