БЗЫКАВА'ЦЬ незак. Гізаваць. Йк стануць каровы бзыкаваць, тады іх ні ўдзержыш на пашы. БРЫЛЬ м. 1. Выступ зверху на пярэдняй частды печы. Спічкі пакладзі на брыль. 2. Палі капелюша. Брыль дзелаюць у капялюшы, кап сонца ні біла ў вочы. ВАЛБУ'КА ж. Нарасць, шышка на деле або на дрэве. Валбука на галаее. Бяроза з валбукай. ВАЛІВА'ХА ж. Чапля. Валіваха — серая, з боўгай шыяй, чалавека бліска ні патпуская. ВАЛЬ ж. Шлюбны галаўны ўбор нявесты, фата. Валь надзявалі перат тым, як ехаць у цэркву вянчацца. BOTHIK м. Прастудныя болькі на губах. Вогнік — ета балюка на губі, як прастудзісься. ВСУЛЯ ою. Валлё. Гусі панабівалі волі калосьсям. ВЬГЛУПАК м. зневаж. Нахабны беосаромны падлетак. Ета такі вылупак, што ні дай божа! ВЬРПРУДЗІЦЦА зак. Сканаць, памерці. Я/с дам табе палкай, дак ты i выпрудзісься! ВЬГСКІЦЬ ж. Вывернутае бурай дрэва. Схаеаліся ад дажжу пад выскіць, ВЬГСМАЛ м. зневаж. Настырлівы гарэзлівы падлетак. Hy ŭ высмал, нійдзе нічога ні прапусьсіць, усюдых пралезя! ВЬГСЫІЯКАЦЬ зак. Высмаркадь. Высьнякаць нос. ВЬГЦЫБАЦЦА зак. Падрасці, стаць вышэй ростам (пра дзяцей). Ого, як твой хлопяц выцыбаўся! ___ ВЫ'ШКУРЬІЦЬ зак. Выдалідь, выгнадь адкуль-н. Вышкурыць курэй с хаты. ВЬГШШЬІКНУЦЬ зак. Сарвадь шчыпком. Вышшыкні каліва цыбулі. ВЭН займ. Вунь. Мы ішлі вэн тудой. ВЭ'НАКА 1. займ. Toe, што i вэн. В знака за рэчкай хата — бачыш? 2. пабочн. Ен гаворыць, вэнака, што нічога ні бачыў. ВЯЛІ'КАНЬНЯ н. Вялікдзень. Вялікання шшэ ні скора. ГАРЦА'ЦЬ незак. Гарцаваць. Гарцая на кані ўзатупярот na вуліцы. ГЛАДУ'Н м. Гладкі, сыты чалавек (часцей пра дзідя падлетка). Ах ты, гладун ты етакі! ГЛАДУ'ХА ж. Гладкая, сытая жанчына. Што ёй... такая гладуха
Дадатковыя словы
вышкурьіць, вяліканьня, гарцаць, яіс
1 👁