шыся, успамянуць свае семінарскія, дураўныя гады (Нядоля Заблоцкіх, 256). ДЬГБАЧКІ мн. У выразах: на дыбачках (падысці, прайсці, прабегчы) — на пальцах ног; на дыбачкі (стань, узняцца) — на пальцы ног. Стар на дыбачкі, дык роўны з бацькам. Ціхенька на дыбачках, прыслухоуваючыся, каб хто не найшоў, падышоў ён к насценнаму шкапчыку... (Трахім — штучны чалавек, 35), Борздзенька на дыбачках, каб у хаце не пачулі, пабег у гумно (Hi госць ні гаспадар, 141). ДЫТАЛІ мн. Хадулі, дыбы. Зрабіу дыгалі з двух калоў, становіцца на іх i ходзіць, аш пат страху дастае. ЖЬГМРЫЦЬ незак. Есці што-н. сухама. Сядзіць на прызьбя i жымрыцъ нешта. ЗА'ВАЛКА ж. Засаўка, якой запіраюць дзверы ў хаце. Запры на завалку сенцы, як будзяш куды іці. Чуваць толькі было, як бразнула завалка ў сенцах i скрыпнулі хатнія дзверы (Hi госць ні гаспадар, 103). ЗА'ЛАП прысл. За чуб, за валасы (узяць, схапіць). Схваціў яго залап i ні пусьціў. ЗАМАРО'КА ж. Замарачэнне. Замарока нейкая на ліне найшла, нічога ні помню. ЗАПАМЕ'ТНЫ прым. Заметны, які добра вылучаецца, заўважаецца. У міне такі запаметны грэбянь быў. То падымаў, то назад клаў ей на плечы тую белую, здалёк запаметную, завязаную пад бараду хустку (Цеснаватая куртачка, 17). ЗАПАМЕ'ЦЩЬ зак. Заўважыць. Даўно ўжо я запамеціў, w,t o яна ні здаровая. Прыгнуўся Іллюк у варотах. Паглядзеў — знаць сляды. I на ганку гэта самае запамеціў (Іллюк-даследчык, 42). ЗАСТАЛ У'Ч В АЦЬ незак., ЗАСТАЛУ'ЧЫЦЬ зак. Заступаць каму-н. свет, закрываць, засланяць ад каго-н. тое, што можна бачыць. Пайдзі ты куды, ні засталучвай ты мне сьвету. Атступіся, усё акно засталучыў... Каб свету не засталучыла тая мяцеліца... (Цеснаватая куртачка, 28—29). ЗАСТАРО'НАК м. 1. Месца ў таку злева i справа ад варот, адгароджанае ад сярэдняй часткі. У адзін застаронак злажылі сена, a другі гуляя. 2. Загародка з тоўстых дошак ці плашчакоў у таку, якою адгароджаны левая i правая частка ад сярэдняй. Адчыніў ток. Pacna
Дадатковыя словы
запамецщь, засталучыць
11 👁