ВАГКУ'ША ж. Печань (у адрозненне ад лёшіх). ВА'ДЗІЦЬ незак. Шкодзіць, быць шкодным; перашкаджаць. Чорнушка ддора i ў хлеб, вона не вадзіць. Загіясочча. Клімат вадзіць. Бярэжцы. Выклікаць дрэннае адчуванне. Шчо ні зьем, то усё вадзіць. Запясочча, ВА'ДНО прысл. Непрыемна, дрэнна (пра стан, калі нешта турбуе). От нешчо ёму вадно, капрызіць![іпра дзіця]. Кароцічы. ВАЖКІ' прым. ЦяжіКІ. Важкё сем'е, ек камень. Нашэ поле важкё. I больша, i важэйша, i вушэйша за нашу корову. Дварэц. ВА'ЖКО прысл. Цяжка. I мого [хлопчыка] ей важко носіць. Нагле важко ў тых боцінках. Крутэ дзерэво важко колоць. Дварэц. Важко дзержаць корову i без корову важко. Бярэжцы. Товирэчэ м'ясо важко ўварыць, не ўпрэвае. Аздамічы. Мне важко ходзіць по снегу. Альшаны. Гэ важэй молоціць жыто. Мачуль. ВА'ЖКОЕ н. Печань (у адрозненне ад лёгкіх). У кобана печэнь — важкое. Запясочча. ВАЖО'К м. Правее для адбіўкі ліній на калодцы пры падоўжнай распілоўцы. ВА7ЖЬЩЬ незак. 1. Важыць. Важылі бабы лён, печэны хлеб на расьцежные безьмёнчыкі. Дварэц. 2. Вагацца. Ог,' еажыла, важыла да не пошла, да не зробіла. Аздамічы. ВАЛ м., мн. валы. 1. Хваля. Ек розольецца, то здоровые валы ходзяць по водзе. Пагост. 2. Валок (скошанай травы). Дождж намочыў сено ў валох. Тураў. ВАЛЕ9К м. Павал. Валеж гнілы лежыць. Мачуль. ВАЛЕРЯ'НКА ж. Валяр'ян (расліна). ВА'ЛЕН м. Вэлюм. ВАТПВО прысл. Шмат, мнота. У етым годзе валіво ягод. Пісаніны валіво вам. Аздамічы. ВАЛГЗА м. i ж. Таўстун; маруда. Як гладкі, непроворны, то ў нас зовуцъ валіза. Запясочча. ВАЛПЦЬ незак. 1. Валіць, ісці вялікай масай. Болото жалее, нехто заполіў, дым валщъ. Запясочча. Валщь дым на город з хаты. Дварэц. Стоўпом пара з головы ідзе, валіць. Бярэжцы. 2. Валіць, збіваць сукно. Суконные штаны валілі навек у нас. Цераблічы. ВА-ЛНА, радзей вална ж., мн. валны. Хваля. У Розьдзёрах меншые валны, чым на рэццэ. Тураў. Валны
Дадатковыя словы
вагкуша, важок, вален, валерянка, валярян, ддбра, мясо, семе, товйрэчэ, чорнўшка
5 👁