БРЫЖКОВА'ЦЬ незак. Балавацца, дурэць, гарэзаваць; бегаць. Не слухаюць дзеці, брыжкуюць. Дварэц. Годзі брыжковалі, дзеці, не можно ціхо поседзець. Там жа. Вон ужэ за дзеўкамі брыжкуе. Пагост. БУВА'ЛЕЦ м. Бывалы чалавек. Ты шчэ не буваў у бувальцах, то гэтак кажэш. Запясочча, БУЗОВА'ЦЬ незак. Хваляваць, непакоіць. От бузуе мене, што ёгб нема. Аздамічы. БУ'КВІЦА ж. Крываўнік (расліна). Буквіца росце на сеножаці. Цераблічы. БУ'ЛЕЧКА ж. Бурбалка. Лінок ложыцца боком i булечкі з воды зо дна подымав. Цераблічы. БУ'ЛЬБА ж. Бручка. Бульбу саджаем як росаду. Дварэц. I на брукву кажуць бульба, i на картоплі некоторые кажуць бульба. Запясочча. БЭ'ЙЛЫ мн. Кудлы. Возьме свокроў да за бэйлы, да на двор, кажэ, буду я цебе своім хлебом корм'щь. Цераблічы. Ой, бэйлы поплельса. Мачуль. БЭ'ЙЦУХІ мн. Дурніцы. Хотамель. ВАБ м. Ваба, прыманьванне дзічыны гукамi. Покойны дзед вабіў лосей, на ваб езьдзіў i ў Балавежскую путчу. Мачуль. ВА'БІК м. Манок для прыманьвання дзічыны (звычайна дзікіх качак). ВА'БЩЬ незак. Клікаць, прыцягваць увагу. Крыкуха вабіць селезьнёў. Аздамічы. Прывабліваць, прыманьваць (дзічыну). У трубку вабяць воўка. Алынаны. Вбука можны вабіць у гортчок. Аздамічы. BA'BA ж. Болька, ранка; ужываецца таксама ў значэнні боль, балець, балюча. Дзе, мамонько, eaea, покажы. Бярэжцы. ВАВЁРКА ж. Вавёрка, белка. ВАГ м. 1. Рычаг, вага. Вагом засільваюць колоду намёртво на столюзе. Цераблічы. Е ступа ножная з вагой, Хотамель. 2. Груз на канцы коварата ў калодзежы з жураўлём. ВАГА' ж. 1. Вага (мера). А як плацяць?— От вагі. важаць [аб прыёмцы ягад на нарыхтоўчым пункце]. Кароцічы. 2. Гіра 3. Груз на канцы коварата ў калодзежы з жураўлём. ВАГА'Н м. Начовачкі для ляску ў касароў (у пясок «макалі» мокрую мянташку). ВАГАНО'Ку. Коўшык