вачах; заметна для ўсіх. Пагода віда порціцца — будзя дошч. ВСУБАК, ВО'БАЧ прысл. Побач. A вобак сядзела Лёдзя i кажа: «Хай бы Пецька схадзіў». ВО'БМЯГАМ прысл. Звычайна ў выразе: вобмягам табе выйдзя (вылязя) — выйдзе табе праз бок, бокам. Вобмягам табе выйдзя мая дабрата. Вобмегам табе вылезе гэтыя трыццаць чатыры працэнты, — пачуу Адась з сянец, як ішоў у хату (Цеснаватая куртачка, 11). ВОТЛЯТКА ж. Работа па гаспадарцы, догляду жывёлы i інш. Ужо воглятка пачалася, а яго шчэ німа. А якая там воглядка мужчыну ўлетку! Каня вывеў на пашу, паснедаў i хоць на край свету да вечара сыходзь (Hi госць ні гаспадар, 139). ВО'ДАЛЯЙ прысл. Воддаль. Я водаляй была — добра бачыла, але ні чула. Трохі водалей ад іх на купЧ сядзела тры малыя дзяўчынкі (Hi госць ні гаспадар, 97)о. ВО'ЙДЗЯ прысл. Тут, вось тут. Войдзя ляжыць, а ты круцісься па ўсёй хаця. Войдзя ён стаёў, а ні там. ВО'МПЩЬ незак. Жаліцца на што-н. Яна на брата вомпіць — ні памох ёй. ВСУПРАМЯЦЬ ж. Толькі ў праклёне: кап цібе вопрамяць кінула. ВО'ПСАС прысл. Нечакана, рэзка, стрымгалоў. Ён да яе як кінуўся вопсас — думалі, канец будзя. ВУ'ЗЛАУЯ н. Перадок у павозцы, Новая вузлаўя зламалася. ВУ'НЬДЗЯ прысл. Там, вось там, вунь там. Вуньдзя стащъ, а ты ні бачыш. ВУРВА'ЛАК м. Цурбалак. Хапіў нейкі вурвалак i пошпаркам у сабаку. ВУРВГНЯЦ м. Bicyc, жэўжык. Вурвіняц гэты куды хочаш залез я. ВЬГБЫЦЬ зак. звычайна з адмоўем. Прабыць дзе-н. да пэўнага часу... Не шанцуе яму з жонкамі: надта ж не даўгавечныя траплялі шляхцянкі: адна i года не выбыла, другая крыху мацавалася, ды i тая от далася (Нядоля Заблоцкіх, 236). ВЬГДАБЩЬ зак. Выштукаваць, вымеркаваць. Ён выдабіць такую асатку, што ні ў кога німа. Выдабіла Прузына, што рукаўцы i калошкі, як 'дудачкі, павыходзілі (Нядоля Заблоцкіх