НАБЯРЭМЕ жарт. На плячы (несці, насіць). Цігаюцъ яго ны бяремі цэлый дзенъ, а ён як цяльпук якей. Вун ны бяремі вылакуцъ, а іна пішчыць, малютычка. НАВІД (ВЫГЛЯД). Па знешняму вобліку. На вьд болыиы тріццаці гадоу нізашто ні дасі. Дайжа на від скажыш, што ета Максімыў сын. Не, на выглід я ўжо ні апрідзіляю, хто ета. НАВОДШЫБЕ. Убаку ад іншых. Яго хата стаіць неік адна, на вочшыбі. На вочшыбі жыць нязрушна, ўсё адзін i адзін. Усігда дзяржыцца на вочшыбі. НАВОЗДУХ. На свежае паветра, з памяшкання. Ідзіця на воздух, пысідзіцё, пыталкуіця, а ў етый духацшчы патоміціся. На воздух вынісьлі, i ў сябе прішоў. НАВОЗДУХЕ. На свежым паветры, не ў памяшканні. Сядзець запёртым у духаце, у жарішчы дренна, на воздухі куды здыравей. НАВУЛІЦУ. На агульнае абмеркаванне, абгавор. Hi нада ўсякыю мелыч пускацъ на вуліцу. Раз выйшла на вуліцу, то былбатні хваціць надоўга. НАВУЛІЦЫ. Без жылля, без прытулку. Хто яго дзіржаць станіць у сям'е ці ны кварцірі п'яніцу такога, узноў на вуліцы. Ачынуліся на вуліцы с тряпкымі, што зацэліла, кругом гылавешкі, i ні знаіш, у якей бок пыдицца, куды кшуцца. НАБУМЕ. У думках. Аткуліцька ён знаіць, што ў таго ну вуме. Гаворіць адно, а ну вуме ў яго саўсім другоя, ці ты раскусіш яго, ці ў мысьлі улезіш. НА' ДЗЕ'НЬ. Для спажывання днём. I летым, i eiмою на дзень стаўлю варіць. Нада б на дзенъ якей гарЫ1ЧОНЫЧЫК пріставіць, нада ж пыабедыць. Редка я на дзінь стаўлю, сколъка мне адною душою нада. НАДОЛЮ. На ўсё жыццё. На долю што як выпыдзіць, усім роўна ні було ŭ ня будзіць. Ны нашу долю ўсяго прішлося. НАЗНОСЕ (ЗНОСЯХ). У апошнія дні цяжарнасці. Жонка на зносі, пасьледнія дні дыхаджыіць, ён ужо трецьцію ноч у дваре дзяржыць кыня, каб быў пуд рукамл. Відзілі тваю Ганну, каторый ета раз іна ходзіць на зносіх? НАІСХОДЗЕ. У стане знікнення, выдаткавання. Бульба ны ісходзі, нада як думыць да погріба дыбірацца. Бягі-ка ты ў горыд, хлеб ны ісходзі, заўтря разу нечыга будзіць укусіць