РОДУ. Ад нараджэння. ён з роду трошку кыртабіцьр i матка тыкая была. 3 РУКОЮ. 3 намерам вітацца. Увідзіў мяне i бягіць з рукою: «Здрастуйця, Якыўлівіч!» 3 ТАКАМ жарт. Без прыправы. Ну калі ты й с такым хлеба зьясі, ні памреш. Пі чай, с такым дума смашна. 3 ЦВЕТУ. Адразу пасля цвіцення. Нічога там даўно німа, ні яблычка, сь цьвету абырвалі. К БЫКАМ. Для пакрыдця (пра карову). К ЖАРАБКАМ. Для пакрыцця (пра кабылу). К УРЭМЮ. У вызначаны час. Глядзі, штоб к уремю быў тут. Есьлі ня прідзіш к уремю, ны сябе абіжайся. К ХЛЯКАМ. Для пакрыцця (пра свінню). МІЖ (МЕЖДУ, ПАМІЖ) ВАЧЭЙ. Па лбу, наогул на галаве. Трошку стукнулі між вачэй, з ног як сноп пыляцеў. Палучыць между вачэй i атвяжыцца. Паміж вачэй пулучыў, зь левыга боку дык вун i сіняк сядзіць. М ІЖ (МЕЖДУ, ПАМІЖ) ВУШЭЙ. Па галаве, звычайна ззаду. Злавіў між вушэй, ніхай прыспалітым такім ня будзіць. Ніхай палезіць, мала було — то яшчэ палучыць между вушэй. Даўно ета було, дзяліліся, зывізаліся зы пацьцёлка, баба i цюкнула яго долытыч ззаду паміж вушэй — ніхто ні замеціў. НА АБСМІХ (АБСМЯЯНІЕ, АБСМЯЯННЕ, ПРАСМІХ, ПРАСМЯЯНІЕ, ПРАСМЯЯННЕ). Каб пасмяяцца, высмеяць. Ны апсьміх нечыга пысылаць, ён ужо ні такей малінькій i ўсё пынімаіць. Ны псьміянія саветыіць: ты пыбягіш, думыіць, дык хохыту будзіць. Нечыга туды йціць ны апсьміяньня. Толька дураку ня дойдзіць. што ета ны прасьміх гыварілыся, а ты сам ныц сабою пасьмейся. Так i цыляіць, каб куды пыдаткнуць ны прысьміянія. Ніхай яны самі ны прысьміяньня едуць, а мне тама дзелыць німа чаго. НА БЯДУ (ГОРА). Каб гараваць, жыць у няшчасці. Ныкідала мальгвы ны бяду, што зь імі цяперя дзелыць. Як ні пывязець ны бяду, дык i чыпляіцца адно зу другоя. На горя ўстреціліся, сыйшліся, ня выйшла ў іх жызьні. Пріехыла сюда на горя, прасьвету ня відзіць. НА БЯРЭМА жарт. На плячо (браць). На месьці за хобыт яго, ны бярема i тырачыць. Узяў ны бярема i тырачыць. Узяў ны бярема i лёхка нанёс
Дадатковыя словы
палўчыць
1 👁