ТАРНАВЬГ м. Чалавек, які кіруе плытом пры дапамозе апачыны. ТАРПАНТЬГНА ж. Прадукт смалакурэння, шкіпінар. Некалі тарпантыну цэлымі бутлямі ладавалі ў вагоны i атпраўлялі за граніцу. Рыбніца. ТАПТА'К м. Тапчак. ТРАЦГНЫ мн. Пілавінне. Трэ пат паршука прынясьці трацінаў, бо мокро. Рагачы. ТРЬГЦА ж. Toe, што i стрыца. Трыцу закруці мацней, а то ні цягня. Бакуны. ТЭ'БЯЛЬ м. Драўляны шып,,пры дапамозе якога злучаюць бярвенне ў сцяне. Сьцены садзілі на тэблі, каб ні выкруціліса. Дакалавічы. УіБО'ЙЧЬІВЬІ прым. Павольны (пра каня). Убойчыеаго каня ад цыганоў купіў, ашукалі. Бакуны. УТО'ЧКІ мн. Надточкі ў халявах. Бывало, заказвалі ў Алтара ні тулько прышвы, але i ўточкі. Індура. УША'ТЫ м. Цэбар з вушамі. Трэ вынясці ўшаты ў прымен, хай астыня, каб ні запарыць кішкё сьвіням. Байдары. ФА'КТАР м. Toe, што i васмахтар. Добраго каня купіў, хібо фактару барыш даў. Індура. ФАРБЛЕНКА ж. Спадніда з фарбаванага паўсукна. Надзела фаролёнку i фарсіць сабе. Струбка. ФАРМАВА'ЦЬ незак. Лажыць гліну ў спецыяльную форму. Стрыхар фармуе цэглу. Дакалавічы. ФІТА ж. Скрутак ільну. У фідзы дзесяць жменяў лену. Забагонікі. ФЭ'ЛЯР м. Toe, што i гамба. ФУЛЬТСУН м. Сталярная пілка з дробнымі зубамi для адпільваніня або запільвання тонкіх дэталяў. Г эта фультон яшчэ дзедаў, дзед мне пакінуў. Дзерачынак. ХАЛА'Т м. Доўгае мужчынска верхняе адзенне з сукна шэраіга або чорнага колеру, надзявалася на кажух у непагоду ці зімой. На начлег некалі бралі з сабой халаты, каб ні зъмерзнуцъ. Караінявічы. ХВАЛЯВА'ЦЬ незак. Валіць (сукно). УГродні некалі на фолюшы хвалявалі сукно. Лойкі. ЦАГА'Н м, Вялікі чыгун, у якім варылі бульбу свінням. Вазьмі цаган, насып сьвіной бульбы i пастаў у печ. Казіміроўка. ЦАЛЬ м. Канец плыта. Тарнуй у лево, трымай, кап цалъ ні закінуло! Дакалавічы