Я. М. Лявончык ЖМЕНЬКА МАТЧЫНЫХ СЛОУ Лексіка запісана ў вёсцы Заазер'е Вілейскага раёна. АБДЗІРА'НТУС м. 1. Грабежнік. Вот жа абдзіраптус! Чуць ня дзъее сотні за цялё худоя. 2. Абадранец. Щ ш век хадзщъ абдзірантусам? Ёсь ш наго, дык купляй. АБІТЫ7ІЯЦ м. Разбойнік. Усе людзі жаліліся на гэтых абітыльцаў. Каменьнямі закідалі, ні давалі npaŭсьці вуліцай. АБЛАТАШЫ'ЦЬ зак. Абабраць. Хоць i паставілі стоража, yci роўна на масавых аблаташылі хлопцы яблыкі. АБУ'Х м. У выразе: абух бізь ляза — дурань. Эх ты, абух бізь ляза! Трэба ш ведаць, што да наго. АДВЯЧА'ЦЬ незак., АДВЕ'ЦІЦЬ зак. 1. Адказваць на пытанні, просьбы. У ваенкамаця мне адвецілі ня тоя, наго я дабіваўся. 2. Несці адказнасць. Забіў двух чалавек, a цяпер адвячаць будзя. АЗЯ'ЦЬ зак. Узяць. Як азяла ў нас Хвядора вілкі, дык i прапалі. АНДУЛЯЛДЬІЯ ж. Прычоска з накручанымі валасамі. АПУЫІЧО'НІК м. Неахайыы, нядбалы мужчына. / ня думала я, што ты такі апушчонік, лянуісься сам за сабой прыняць снапы. Ну i апушчонхк! Да такой пары яшчо ні купіў хлеба. АПУШЧО'НЩА ж. Неахайная, нядбалая жанчына. АПУШЧО'НЫ прым. Неахайны, нядбалы. Хай бох бароня, якая апушчоная наша дзяўчына, за сабой ня можа добра ўсё зрабіць. Страх, які наш сусет апушчопы: цэлую восінь мокня дрэва на хату. ACBA' ж. Аса. Летасъ асва ўкусіла ўнучыка ля самага вочка
Дадатковыя словы
аблаташыць, абўх, адвеціць, азяць, апушчонща, апушчоны, апуыічонік, заазере
2 👁