Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

КАМШУ'ЛЛЯ ж. Маруда. Пыдгані тую камшуллю, хай скарей окне, а тага камшуллю, хай шчытней кося. Аржаўка II. КСУМША ж. Маруда. Щ скора ужо тэй ко мша накомшыцца?! Аржаўка. КО'МШ Ь ІЦЦА, КО'МЧЫЦЦА, КО'МКЬ ІЦЦА, КАМ Ш О'ЛЩ ЦА незак. Капацца, марудзіць. Шчэ й дос там камшоліцца, скаррей сыбірайся! Ці доўга ты будзіш комшыцца ў хаці, калі ты палоць выбірісся?! Шаламы. ЛАНТУ'ТЫ, ЛАТУ'ТЫ, МАНТУ'ЛЫ мн. Ласункі, гірысмакі. Кончыліся лантуты, усё смашнёнікі есць ды сухарькі хрупыць, каб с кішані ні выходзілі. Вымнуцца цяперыка лавышнікувым дзіцям мантулы. Васькавічы. ЛЭ'ПЫ ЦЬ незак. 1. Лапаць, хапаць рукамі. Нечыга тут рукамі нямытымі лэпыць хлеб. Шаламы. 2. Шлёпаць. Лэпнула яго рушніком длі блізіру. Пчэльня. ЛЯ'МЛЯ, ЛЯ'МЦЯ ж. Маўчун, ціхоня. Я з табой такой лямлюй на 'дным возі, дай жаж баб, ня сеу. Словічка 'т яго ні дажджэсся. Шаламы. МАЛЕ'НСТВА, МАЛЕ'СТВА, МАЛАЛЕ'СТВА, МАЛ АЛ ЕўЦ ВІЯ н. Маленства. 3 нашых малествуу нечыга сміяцца, яны ў горіх, бедых прайшлі, а шчасцёў, радусцюў мала бачылі. Ня то што вам цяперіцька. Шаламы. МАЛЬГВА', МАЛЬГВЕ'ЧА, МІЛЮЗГЕ'ЧА, МІЛЮЗНЯf ж. Малеча, малалеткі (дзеці); дробязь, глупства. 3-за тэя мальгвечы а ні ягыдзіны, а ні гріба ў нашым лесі ніхто ні ныспароміцца. Нылавіў мілюзгвы — i толькі кату рыбы будзя. Вочычкі ў хлопчыка бачуць добря, то ныпароў мальгвечы там чарнічык na вогніву i грібоў 'дных шапычык пы капеіццы. Шаламы. МАХНГТК1ИЯ ж. Вялікая галавешка. Ета махніткіня будзя доўга цьмець ны ціпляшшчы i кымароў нам 'дгыняць. Ганчароўка. М СЛГВЫ Й прым. Мсцівы. Oŭ, ён, дзеўка, мслівый дужа, усё пракавешныя памітыя. Кабіна Гара. М УКІНГЧЬГНА' ж. Пылінка мукі. Каб жа там мукінічына ў тым саўку была. Курганаўка. НАСАХАВА'ЦЦА зак. Нагаварыцца (з мэтай абгаварваць, згаворвацца). Сойдуцца, насахуюцца пры яе i тады ўжо ні прыступу да іх, мол мы, а ты нам што?! Бязуевічы. НЕ'БЫ ТЫ мн. Нястача, недахоп. Небыты ўсё былі змалку, а тады рыжжыліся, ні стала небутуў. Урэчча