жыўшы, а нам самім за ўсім усякім спытыкицца. Kpaмянка. м ДРЭ'НЧЫ ЦЦА незак. Капрызіць (пра дзяцей). Дзіцёнык нешта ні гуляя, дрэнчыцца i ні з рук. Пільня. ДЫ СПІЛЯ'ЦЬ, ДЫ СПЯЛЕУВЫ ЦЬ незак. Даспельваць. Пакуль будзіш дыспялёўвыць, дык ета чэкырыдзь i даўкія дулькі пазношывыя з галлём. Цяпёрі жа етыга німа — ва ўсёнічкіх сады ё. Папоўка. ЁДЫ СЦЬ ж. Пранізлівы холад. Hy ŭ ёдысць, прынімая ды жывэя касці. Шаламы. Ж УТІІЦЬ незак. 1. Разумець (пра дзяцей). Твой дзіцёнык ужо жупя, што ні бацька, бачыш} i зумумуліла грібы, плакыць хоча. 2. Ругііцца, клапаціцца. Глядзі, стаў жупіць, як ажаніўся, пашлі дзеці. Шаламы. ЗАНАЛЕ'ЦЦЯ н. На два гады наперад. У яго дроў аблетніку хапя i на ўсё заналецця, a ня толькі на 'дно налёцця. Шаламы. ЗАНАПАУНАЛЕ'ЦЦЯ н,- На два з паловай гады на перад. У яго бярёзувых аблётувых дроў рыссухёнькіх пыныклдджувыныта святочык бялёсінькій, што, огоt ні на ўсё ныпуўналецця, а на ўсё занапаўналёцця хваця, ŭ рысхваця, ŭ піріхваця. Шаламы. ЗАПА'ХНУЦЦА зак. Запахнуць. Дзеці ня мыўшы i ня рыўшы зыпахнуцца мажуць, a 'бмый, 'пшый, 'пчысці, дык i дзіцёнык, як лялька, расцець. Серкаўка. ЗАСПЕ'ЦЦА зак. Застаць нечакана. Там, у чужым саду можа ён заспецца i тады шапку здзяруць i бацьку аддадуць. Урэчча. ЗАТЫ РНЫ ВАЛЩ А зак. Замарыцца, цяжка працуючы. Зытарнуіцца, зыпрацуіцца за дзінь-дзяньськёй i спеець, як забётая. Рудня. ЗАУЛУ'ЧЫ ЦЬ зак. Захапіць знянацку. Нахапіўся палявік i заўлучыў кароў у шкодзе i пагнаў на херму. Зімніда. ЗАШ Ы КІЛДА'ЦЬ зак. Загаварыць невыразна. Бувала як вып'юць, так i зышыкілдаюць. Зарэчча. Толік зышыкілдаў, ужо гуваріць вучыцца. Урэчча. ЗЕ'ЗДЗІЦЦА зак. З'ездзіць. З 'ездзіцца ці ня з'ездзіцца туды, а чылавека треба прівеціць, як i нас людзі чуж-чужаніцы пріўвічаюць. Серкаўка. ІРЖСУНІШЧА, ІРЖОЛШЯ, ІРЖ Ы'Ш ЧА, ЖЫ'ТНІШЧА, Ж Ы 'ЦІШ ЧА н. Поле, дзе было пасеяна жыта. Iржонішча аруць мужчины на ўзмёт. Шаламы