КАНАВА'Л м., асудж. Дрэнны доктар. Гэты канавал ня лечыць, a ў магілу атпрсіўлля. КАНЧАФ м. Канец. Усё дрэво пяравезьлі, засталісь толькі адны канчары i трэскі. КАСТРЬГЦА ж. Іголкі хвоі, якія апалі. Добра зьбіраць грыбы, нагнется i глядзіш, дзе голкі кастрыцы паднялісь, то там i будзя грып. КАЧУФ м. Качар. Аднаго качура пакіну на зіму, другога прыдзяцца засячы. КІ'ЛІХ м. Кілішак. Выпіў толькі тры кіліхі, a такім стаў п'яным. КЛЕ'ШНЯ ж. Ляжка. Цэлы дзень за кроснамі, то аш клешні забаляць. КО'ЗЫТКІ толькі мн. Козыт. Так баіцца козыткаў хяопяц, як сталі казытаць, то быў бяс памяці. КУ'ДЗЯРКА ж. Невялікі ўчастак лесу сярод сенакосу. Трэба кудзярку высякаць, бо стаў няеажны сянакос. КУЛЬБАХЧКА ж. Падсядзёлак. Будзяш пускаць на пашу каня} ня забуцься зьняць кульбачку. ЛАТРУТА ж. Гультай (звычайна пра жанчыну). Латруга летам у цянъку пралежыць, a зімою паглядвае, кап хто што даў. ЛЫГІ звычайна мн. Ногі. Схавала n хоць лыгі cyкенкай даўжэйшай, а то ходзіш у такой кароткай. ЛЬГХВА ж. Пра жанчыну, якая вывіжоўвае. Лыхвы трэба баяцца, яна заўсёды там, дзе яе ня хочуцъ бачыць. ЛЮТАЕ'ЖЛІВЫ прым. Пераборлівы ў ядзе. Лютаежлівыя дзеці ніколі поўнымі ня будуць. МАЛМ Ы ТІ мн. Вялікія ногі. Гэтымі малмыгамі толькі балото мясіць на сянакося, а ня na асфальця хадзіць. МУШТЫ'К м. Муштук. Цэлымі днямі муштыка з рота ня выпуская, як тое дзіця суслу. МЫ'ТЛЯ ж. Жанчына, якая разносіць плёткі. Мытля трымая сакрэт толькі да парога, а як за парох, то i язык развязаўсь. МЭ'НДЗЯЛЬ м. Мэндлік. За дзень нажацъ копу i паставщъ шэсць мэндляў, заморысъся добра. НАДУ'ЦЬКО м. Пра злога, незадаволенага чалавека. Гэты надуцько мусіць за ўсё жыццё ня засьмяяўся ніколі. НАКО'Ш Ч м. Сноп, якім накрываюць мэндлік. Мы
Дадатковыя словы
клешня, козыткі, кудзярка, мэндзяль, накош, пяным
3 👁