БРО'ІЦЬ незак. Трызніць. Броіў цэлую ноч — гарэў а гнём. БРЫСЬ м. Ужываецца выключна ў параўнанні. Чырванашчокі, паўнагвары. Чырвоны, як брысь; якое яму халеры — ці ён нідагледжаны, ці ён нінакормляны: добрую жонку мая. БУБНА7, БУБНА'Ч м. Вечна незадаволены, буркун; балбатун. Бубна гэты цэлы дзень гун над вухам бубніць ды бубніць. ВАДЫ'Р м. Пухір. Намуляў такі вадыр на назе — гэдак заўсюды з цеснымі чаравікамі. ВАЛКАВА'ТЫ прым. Сыраваты (пра сена, збажыну). Аўёс валкаваты, хай яшчэ з дзень пастаіць у мэндліках. ВАШ АПРУ'ДЗІНА ж. Настойлівы, упарты (пра дзядей). Hi дзіця, вашапрудзіна — усюды яно ўлезя, усюды зашыяцца. ВЕЛЬЧ ж. Велічыня. Якого дуба мы сёня бачылі ў лесі — a тэўшч, а вельч, мо яму пяцьсот гадоў якіх. ВО'Л ё н. Валлё. A волё тугоё ў нашай курачкі, тугоё. Жыве, як пан — волё гын якое адгадаваў. ВЫ'БЫЦЬ зак. Прабыць, утрываць, выжыць. Тут ні кажын выбудзя: такія халадэ. Дзе ты гэдакай жарой там цэлы дзень выбудзяш? ВЫ'ЛУПАК м. Той, хто нядаўна на свет паявіўся. малеча. Вылупак усякі мазге тут будзя табе ўпраўляць! ВЬІЛІАЛАСКАЦЬ зак., перан. Пакарыстацца, не шкадуючы; узяць што можна (пра зямлю). Выпаласкалі полё дазеаня — дзе на ім будзя цяпер добраё што рсісці? ВЬГРВА ж. Пралаза, праныра. От, вырва! I ў каго толькі яна ўдалася такая — у сё, што ні е на свеці, яе повінно быць, да ўсяго дапне, усё ў руках патрымая. ВЬРСТУПКІ мн. Від абутку (лёгкі). Выступкі звычайна рабіліся са старых ботаў, чаравікаў (падэшва ды перадок), каб адзець на скорую руку пры патрэбе. Адзела выступкі некія ды ходзіць тут па снезі — марш у хату! ВЭ7НГАР м. Канавал. Вэнгары хадзілі раней па вёснах — коняў ляхчалі, быкоў, кнуроў. ВЯўНУЦЬ незак. Лезці, ліпнуць, прыставаць. / чаго ён усё вязня да мяне, як смала якая? Вечно вязняш да гэтаго чалавека — то тоё ні так, то гэто ні гэдак
Дадатковыя словы
броіць, бубнач, выбыць, вя^нуць
4 👁