Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
II. Чыгрын ЯШЧЭ 3 ЛЕКСІКІ НАШАЙ ВЁСКІ (ЧАМЯРЫ, СЛОНІМСКІ P-H) АБМО'ЛКІ: У АБМОЛКІ. У абарот. Як узяла жопка ў абмолкі — месца ні знаходзіў: яна ў мяне, знаяш, якая? АБРАБГЦЦА зак. Абмазадда, запэцкацца. Абробіцца ў цесто некаё i ходзіць дзень цэлы гэдак — oŭ! АБРОК м. Корм для каня, якi бяруць у дарогу ў торбе (авёс, сечка з аўсом). Конь ні галодны — цэлую торбу аброку з'еў гын, чорт яго ні возьмя. АБРЭЛі ДАНКА ж. Неахайная жанчына. Абрэнданку ўзяў такую ў хату, то ні самому паглядзець, ні людзям паказаць, абробіцца абы ў што i ходзіць такf як дзень цэлы, АБРЭ'НДАЦЦА зак. Запэцкацца, заляпадца брудам. Hy i абрэндалася ты недзя — у хляве, мусіць, гразко так. АБЬГЦЦА зак. Прывыкнуць, асвойтацда. Абыўся, то нічого, можно цярпець, а раней цяжко было — людзі чужыя, яда ніважная. АВАДЗЁН м. Авадзень. Сляпы, як авадзён (прымаўка). Насмактаўся крыві авадзён, ледзьвя паляцеў. АДТУ'ХНУЦЬ зак. Спасці; прысді да нормы (пра пухліну). O, глядзі, шчака твая ўжэ адтухла, пухліны німа. Адтухла нага, спала пухліна. АДХА'ЯЦЬ зак. Адхадзіць, уратавадь. Адхаялі тады, то пажыў яшчэ гады ca два. Ледзьвя адхаялі, так стукнулі па галаве. АДХЛЯ'ШЧЫЦЬ зак. Адхлястаць, адхвастаць, пагіабідь. Адхляшчыла, адхляшчыла, як сабаку якого, na мордзі ды пагнала перад сабою дахаты: баба-гром, лепш не мець такой жонкі. АКАЛАВЯНЕ'ЦЬ зак. Памерці; адрандведь. Каб ты 3Q
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абрэндацца, адтухнуць, адхаяць, адхляшчыць, акалавянець, зеў
2 👁
 ◀  / 337  ▶