TAPMACA' ж. Валтузня, важданіна, тармашэнпе. Па гэтай тармасе разыдземся ўсе (Янк., 248). ТУЖБА' ж. Смутак, журба, маркота. Служба — тужба (Янк., 63). ТЫ'КАВЕЦ м. Той, хто спіхвае клогіат на другога. Дзе жывуць тыкаўцы, там i бог адступіўся, a дзе якаўцы, там i бог жыве (Рам., 293). УМЕ'ЕНКА ж. Уменне, здатнасць, кемлівасць. Умеенкі ніхто за плячыма не носіць (Янк., 120). УПА'Р м. Упартасць. На ўпар лекаў няма (Янк., 237). ХА/МСТВА н. Нізкае саслоўе. Не дай бог, хто з хамства пападзе ў панства (Нас., 96). ХІЖ А' ж. Спрытная жанчына. Наша хіжа дужа рана ўсходзілася каля крыжа (Нас., 90). ХУ'ДА н. Зло, няшчасце, нястача. Не відаўшы худа, нс відаць i дабра (Нас., 94). ЦЯПЛО'СЦЬ ж. Цеплыня. Ад цяплосці не баляць косці (Янк., 96). ЧУБА'ЙКА ж. Чуб, чупрына (Нас., 70). Кулік чайку ўзяў за чубайку (Нас., 70). ШТО'ЦЬКА займ. Нешта. Прышоў Хтоцкіf ухапіў шлоцька: бяжы ды лаві (Ляц., 36). ЯДЭ'УШ м. Ядок. Наш Тадэўш — які ядэўшf такі рабатэўш (Янк., 180). ЯЖАВЕЦ м. Той, хто робідь сам. Дзе жывуць тыкай цы, там i бог адстцпійся, а дзе якайиы, там i бог жыве (Рам, 293). Прынятыя екарачэнні Жд. — Жыдовіч М. А. Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак. Мінск, 1970; Ляц.— Ляцкий Е. А. Материалы для изучения творчества и быта белорусов. I. Пословицы, поговорки, загадки. М., 1898; Нас. — Носович И. И. Сборник белорусских пословиц. Сборник отделения русского языка и словесности имп. Академии наук, т. 12. СПб., 1875; Рам.— Романов Е. Белорусский сборник, вып 1 и 2. Киев, 1885; Раи.— Рапановіч. Беларускія прыказкі, прымаўкі 1 загадкі. Мінск, 1958; Янк.— Янкоўскі Ф. Беларускія прыказкі, прымаўкі, фразеалагізмы, выд. 2. Мінск, 1962. Лічба ўказвае на старонку выдання, адкуль узята прыказка
Дадатковыя словы
тыкавец, умеенка, хаімства, цяплосць, чубайка, штоцька, ядэуш
6 👁