Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
нічкій так можыцъ падвесьць, што большы ні прідумыіш,— пыдвядзець i сьміяцца будзіць. НАДЗЁЖ НЕНЬКІЙ. Надзейны. Я знаю, якея вы надзёжнінькія: летыся пыдрядзіліся пуню пірятресьць у Кірея, дык i сяньня пірітрісаіця. НАПРАСНЕНЬКІЙ. Дарэмны. Нічога ты ня выхыдзіш, ныпрасьнінькыя будзіць твыя хыдзьба, ідзі луччы абложку зорынкый. НАСАЦЕНЬКІЙ. Насаты. Прііжджаў яе мужык, быў ны свадзьбі, айт, нічога завідныга: кырандыш нысацінькій. НАСЦЕННЕНЬКІЙ. Насценны. У мяне во ходзікі, насьценьнінькія гадоў дваццыць ідуць i йдуць, ня nopціліся ні разу. НЕСМЫШ ЛЁННЕНЬКІЙ. Неразвіты, бесталковы. Ты ж ні якей-то нісмышлёньнінькій, ты сам должын быў пыткызаць, што так дзелыць нілізя. НІЗКАРОСЛЕНЬКІЙ. Нізкарослы. Зыдаўся нізкаросьлінькій, ны яго i дзеўкі ня дужа глідзяць. НЯМЕНЕЧКІЙ. Нямы, безгалосы. Пятый годзік няменічкыя дзевычка, будуць аддываць у школу глуханямых. НЯМЕНЬКІЙ. Нямы, безгалосы. Г году пызналі, што няменькій будзіць, во ўжо гурювалі, пряма места сабе ні ныхадзілі. НЯМЮСЕНЬКІЙ. Нямы, безгалосы. Мы ўжо cnyжаліся: што як будзіць нямюсінькій? — не, відзім, пычынаіць турлычыць, на голые пывырачывыіць галоўку. ЙАДЖАРАНЬКІЙ. Высокі, танклявы. А тэй, што за Верычкыю бегыў, пыджжарінькій, у сваёй дзяреўні жаніўся, у тоя скрысеньня свадзьба была. ЙАДЖ АРЫСЦЕНЬКІЙ. Падсмажаны. Ох, сяньня бульба пыджжарісьцінькыя, я такую люблю. Ладычык пыджжарісьцінькіх як ныпяку, мае аж аблізывыюцца. ЙАСЛЕДНЕНЬКІЙ. Апошні. Пасьледнінькія палычкі дыпалівыюцца, горька нада думыць, як ба машыну дроў прівезьць. ПРАВЕНЬКІЙ. Правы. Усё ўсігда бяруць правінькыю ручкыю. Вучыся правінькыю ручкыю ложычку дзіржаць. ПУДОВЕНЬКІЙ. Пудовы. Усё гурювала, што капуста ні зародзіць, a прішла, гляджу — пудовінькія кы~ чанчыкі ліжаць пыц саломкыю
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

збрынкый
1 👁
 ◀  / 337  ▶