Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
лака. Кароўка малінькыя, як козычка, a малошнінькыя i мылако ны 'жыры харошыя. Ехыў i малошнінькія 6 1тоны пырысьціряў етый малошнік. МАРДАЦЕНЬКІЙ. Мардагы. Коля мырдацінькій крепка зы Тайкыю пріўдыряў, яны чуць ні пыжаніліся. МАХРОВЕНЬКГИ. Махровы. У баню як ідзеш, дык i возьміш махровінькыя пылаценчыка, ім хырашо выцірацца. МЁРЗЛЕНЕЧКІЙ. Мёрзлы. Хвацілыся я—уся бульба мёрзьлінічкыя, павойкыла я, павойкыла, а айдзе ж дзенісься, нызад ня верніш. МЁРЗЛЕНЬКІЙ. Мёрзлы. Мёрзьлількія яблыкі нада аттаіць, ніхай сагреюцца, a халодных дасі — i прастуда. Пару кычанчыкыў мёрзьлінькіх вылялыся айдзе-то. МЁРТВЕНІЧКІЙ. Мёртвы. Аўдотка мне рысказывыла: пыд раньня ўстала, пыдыйшла, каб луччы накрыць, узілася, a ён мёртвінічкій. МЁРТВЕНЬКІЙ. Мёртвы. Пакуля ды бальніцы дывязьлі, ён ужо мёртвінькій, што ж бальніца паможыць. МІРНЕНЬКІЙ. Мірны. Hy іх к чорту, такіх мірнінькіх i спакойнінькіх, ты зь імі пу-суседзку ня жыў i ні знаки, а мы ныглядзеліся. МОКРАВАЛОСЕНЬКІЙ. Мокравалосы. Куды ж ты на вуліцу пыбягіш мокравалосінькій, пыбягіш i прастуды пытхваціш, зьляжыш. МУРЛАСЦЕНЬКІЙ. Мурлаты. Раншы лешчынскій мурласьцінькій часта сюда бегыў, толька пасьледнія ўремя ня відна стала. МУРЛАЦЕНЕЧКІЙ. Мурлаты. Мурлацінічкій npiехыў, там, відна, луччый прігляд быў, а ты чуць саўсім ні зыкармьла. МУРЛАЦЕНЬКІЙ. Мурлаты. Рузгудувала сваіх мушчын, мурлацінькія сталі. Мурлацінькій Машкін нешта адзін пашоў, нечыга абідзіўся. МЯРЦВЁСЕНЬКІЙ. Мёртвы. Прібеглі мы — ляжыць пряма мярцьвёсінькій, i вочы заплюшчыны, толька чуцьчуць дыхыіць. МЯРЦВЮ СЕНЬКІЙ. Мёртвы. Мярцьвюсінькія ліжаць, як жывенічкія, маткі кукуюць над імі, серца ажно рыз&рвыіцца. НАДАЯДЛЕНЬКІЙ. Дакучлівы. Ныдыядлінькыя старыя, усюдых лезіць, куды б ёй саўсім ні нада лезьць. НАДЗЁЖ НЕНЕЧКІЙ. Надзейны. Твой надзёжыі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

махровенькгй
0 👁
 ◀  / 337  ▶