Сітуацыйныя прыметнікі з памяншальна-ласкальнымі суфіксамі ca значэннем непаўнаты якасці. БЕЛАВАЦЕНЕЧКІЙ. Белаваты. Я помню тую хустычку, білувацінічкыя тыкая была, во тут часта вісела. БЕЛАВАЦЕНЬКІЙ. Белаваты. Білувацінькія кохтычкі сянъня прыдываліся, я іх глядзела, нічога, цёпяінькія, толъка ні ўзіла: пыбыялыся, што будзіць маркыя. БЕЛЕСАВАЦЕНЕЧКІЙ. Бялявы. Была ў нас, даўно ўжо, білісувацінічкыя кароўка, рыжыя морда, на від німудрушычка, а мылаком зылівала. БЕЛЕСАВАЦЕНЬКІЙ, Бялявы. Яны нейкія ня белыя куры, а білісувацінькія, дужа нясушчыя. БЛЕДНАВАЦЕНЕЧКІЙ. Бледнаваты. Мыціріял ён крепінькій, шыріна харошыя, ну бліднувацінічкій, мне такей цьвет ні ныравіцца. БЛЕДНАВАЦЕНЬКІЙ. Бледнаваты. Нешта ён бліднувацінькій, ці на вуліцы мала буваіць, ці нідылігаіць яму што. БУЙНАВАЦЕНЬКІЙ. Буйнаваты. А глянь-ка ты, бульбіны пупыдаюцца буйнувицінькія, аць 'сёлітніга лета дайжа було трудна ждаць такея. ВАЙСТРАВАЦЕНЬКІЙ. Вайстраваты. Ен быў вуйструвацінькій ножычык, ета посьлі тваіх рук такей стаў, нічога ня ўрезыць. ВІСАКАВАЦЕНЬКІЙ. Высакаваты. Ганьнін мальчишка вісукувацінькій, ён пашоў у бацькіна пріродзьдзя, пы дзядзьку будзіць. Етый стульчык яму вісукувацінік. ВУЗКАВАЦЕНЕЧКІЙ. Вузкаваты. Куртычка саўсім вузкувацінічка, пыт пахымі жмець i ў плічах ні патходзіць. ВУЗКАВАЦЕНЬКІЙ. Вузкаваты. Я ўжо пріміряў етыя плашчыкі, вузкувацінькія, a паносіш— яшчэ большы сьсядуцца. ГАЛУБАВАЦЕНЕЧКІЙ. Блакітны. Маша купіла сабе гулубувацінічкыю кохтычку, дужа ёй ідзець. ГАЛУБАВАЦЕНЬКІЙ. Блакітны. Ты б луччы купіў сабе гулубувацінькыю сарочку, як у Шуркі, іна дужа красівыя i ацьсьцірывыіцца лёхка. ГАРАЧКАВАЦЕНЬКІЙ. Крыху гарачы. Вида ішчэ гырічкувацінькыя, пыстаіць мінутку i ўвальлеш, а так цеста можыць зываріцца
Дадатковыя словы
буйнувйцінькія, бўльбіны, нясўшчыя, німудрўшычка
0 👁