Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
рыду, спыднінэнкІ кароцінічкія, ну разьві ж у такой сагнесься што зьдзельщь. КАРОЦЕНЬКЛИ. Кароткі. Ны цябе над а хуць кароцінькій бізунчьік, ды каб ён кажный дзень хадзіу пы табе, тады ты скарей чылавекым станіш. Прівёз кароцінькіх паплецінык, ны хату яны ні гыдзяцца, а на пуню можна пусьціць. КАРУЗЛЕНЕЧКІЙ. Невысокі, ыедарослы. Па тых кустах нічога ні нысякеш, тама карюзьлінічкыя лыза, луччы праехыць куды-небудзь далыаы, што лаучэйшыя пупадзецца. КАРУЗЛЕНЬКІЙ. Невысокі, недарослы. Сам карюзьлінькій, а зыдачы нямерныя, луччы за ўсіх сябе шчытаіць. КАРЫШ НЕВЕНЬКІЙ. Карычневы. Што я буду ім спруўляць дырагоя, дзяшовінькія карішнівінькія касьцюмчыкі купіла i ніхай бегыюць, кывалеры-то еткія. КАСЕНЕЧКІЙ. К о с ы. Каб ён хуць ня быў еткій касенічкій, ато ж неік ажно глядзець нялоўка i на людзі ня выйдзіш. КАСЕНЬКІЙ. Косы. За большыю бегыў троху якейто касенькій аттуль, с таго боку, ац Сыжа, i тожа ні ўзяў. КАСМАЕІЕНЕЧКІЙ. Лахматы. Кыціняткі нібальшэя, кысмацінічкія, кыла печы бегыюць, пат печ хуваюцца. КАСМАЦЕНЬКІЙ. Лахматы. Шчанёнык кысмицінькій, як вуўчанёнык. Ты ўжо стаў кысмацінькій, худзь ба пацстрыгся. КАСТЛЯВЕНЕЧКІЙ. Худы, касцісты. Дзеці, як paстуць, яны поўныя ні буваюць, ну Анюцін нейкій саўсім кыстлявінічкій, як яму нідылігаіць што. КАСТЛЯВЕНЬКІЙ. Худы, касцісты. Ты сабе шукай, кылі хочыш, жырныга, а мне i кыстлявінькій ладзін будзіць, якей ёсьць, такей i ладна. КАСТРАВЕНЬКІЙ. 3 кастрой. Ці ён, етый лён, ня выліжыўся як нада, зьмялі — кыстрявінькій i ня трепліцца. КАСТРЫВЕНЬКІЙ. 1. 3 кастрой. A кастрівінькій лён, яго ні ныпрядзеш дужа, усё выбірай i выбірай. 2. Перан. Запальчывы. Ca шчэпыць таго чылавека i такей кастрівінькій хракцір, успыхніць — ні пытхадзі к яму
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кароценьклй, кысмйцінь
2 👁
 ◀  / 337  ▶