ЗДАРОВЕНЬКІЙ. Здаровы. Hi знаю, як тама ў іх цяперя, пішуць, што ўсе здаровінькія, увосінь дык дзевычка c успаленіім ліжала. ІНЦЯРЭСНЕНЬКІЙ. Цікавы. Іньціресьнінькія вершыкі, прычытай яшчэ што-небудзь. Іньціресьнінькыя ты баба: каб я ішоў зы цябе зь людзямі апыстыляцца. ІРЖАВЕНЬКІЙ. Іржавы. Іржавінькіх гвозьдзікыў тама пырядышна вылялыся, a ці можна што выбрыць ны яшчык — пылядзі. КАЛЯНЕНЬКІЙ. Цвёрды, каляны. Арехі ўжо кылянінькія, каторый возьміш, дык i ні зразу раскусіш., зярно поўныя, можна сьмела шчыпаць. КАНАПАЦЕНЕЧКІЙ. Канапаты. Прося тама была тыкая кыныпацінічкыя, ён бегыў за ёю. Уся кыныпацінічкыя, як кыныплямі ўсеіна. КАНАПАЦЕНЬКІЙ. Канапаты. Дужа ніпыглядный хлопіц, дробнінькій, кыныпацінькій, толька Алёна дужа хваліла, што прыцаўнэй i ціхій. КАРАВЕНЕЧКІЙ. Брудны. Чаго ж ты еткій кырявінічкій, еткій мурзицінькій, ці ў цябе маткі німа як нада прігледзіць зы адным дзіцёнкым. КАРАВЕНЬКІЙ. Брудны. Hi ны шчасьця яго туры ўзялі, i кырявінькім набудзіцца, i холыду пыспытаіць, усяго зь яго хваціць. КАРАНАСЦЕНЬКІЙ. Каранасты. Тады я помню ішчэ, зы Машкыю ўлігаў усё Міця, кырінасьцінькій такей прібігаў аттуля. КАРАНЕЧКІЙ. Кары. Яе дзевьічкі ўжо годзікыў пяць, вочкі карінічкія, шчочкі румянінькія, ікраз як баба яе была калі-то. КАРАНЬКІЙ. Кары. Тэй карінькій конік зь віду быў ня дужа пыглядный, ну цігавітый i ніпіряборлівый. КАРАПУЗЛЕНЬКІЙ. Невысокі, недарослы. Я цябе ішчэ помню, як ты во такім кырапузьлінькім пьт маету поўзыў, а цяперя ты мяне ўчыць зьбіраісься. КАРОЗЛЕНЕЧКІЙ. Закарузлы. Пы Мшарі, я помню, карёзьлінічкія бярёзычкі сядзелі, лыза была, а ранты, гыварілі, i сысъняк рос. КАРОЗЛЕНБКІЙ. Закарузлы. Мне твой карёзълінькій жаніх ні нада, кылі хочыш, вазьмі яго сабе; чымся с такім жыць, луччы адной зьвікуваць. КАРОЦЕНЕЧКІЙ. Кароценькі. Кырындашык кароцінічкій, яго i ў пальцых ня ўдзержыш. Ходзюць па го
Дадатковыя словы
кырапўзьлінькім, мурзйцінькій, набўдзіцца
1 👁