мя. Пыд дажджом сена пубуло два разы, дык янб ўжо кя жоўцінькыя, a бурінькыя. БУРОСЕНЬКІЙ. Буры. Найду г л ядзець б у р ё с i н ь кыю сваю, нешта мыкыіць, мяне заверь. БУРДОВЕНБКІЙ. Бардовы. Я сяньня купіла два бурдовінькія платочыкі. Посьлі вайны асталыся адно бурдовінькыя плацьціца, i ў горыд, i ны вічарінку — усюдых у ём. БЫЙСТРАНЕЧКІЙ. Хуткі, шпаркі. Дужа ты быйстрінічкій, ні нада сыгяшыць так, пасьпеіш ішчэ набегыцца. БЫЙСТРАНЬКІЙ. Хуткі, шпаркі. Ён быйстрінькій, як мітульга, туды-назад зносіцца. Ня будзь тыкая быйстрінькыя, цябе ніхто ня гоніць. БЫЙСТРОСЕНЬКІЙ. Хуткі, шпаркі. Іна ўжо ціряшчур быйстрёсінькыя, верна, у бабу ўрадзілыся. БЫЙСТРУСЕНЬКІЙ. Хуткі, шпаркі. Ну такея ж быйстрюсінькія, пряма ня згледзіш, толька тут гулялі — ужо лазюць na пуні, што, як зваліцца каторый. БЯДНЁСЕНЕЧКІЙ. Вельмі бедны. Я іх помню: дужа бяднёсінічкія былі, свайго ў іх нічагенічка ні було. БЯДНЁСЕНЬКІЙ. Вельмі бедны. Што бяднёсінькія — жалка, а то што жыць ня ўмеюць — за ета хваліць нечыга, рупыты нада большы. БЯДНЮ СЕНЕЧКІЙ. Вельмі бедны. Талей ужо быу бяднюсінічкій, адны вуглы, у хаці хуць шаром пынаці, стыла i таго ні було. БЯДНЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі бедны. Біз бацькі, бяднюсінькія, што мы нугурюваліся малыя, пяціра адзін пыд адзін, маткі адной хуць рызарьвіся було. БЯЛЁСЕНЕЧКІЙ. Вельмі белы. Нявестка як зыслала мне пасьцель, просьціна бялёсінічкыя, навылычкі крухмальныя: лажыціся, мама, а мне ажно страшна ў такую пасьцель лажыцца. БЯЛЁСЕНЬКІЙ. Вельмі белы. Полька—дужа быльшая акурацістка, у яе усё бялёсінькыя, усё чысьцінькыя, зы бяльлё тоя i брацца страшна, а ў хаці прібр&джына — ні пылшычкі, ні пурушынычкі. БЯЛЁХТАНЕЧКІЙ. Вельмі белы. Яны пы-нашыму ужо ні жывуць, у іх усё чысьцінькыя, пасьцель бялёхтынічкыя, трі разы ў месіц міняюць абізацільна, як дзесіць дней прайшло, так новыю i сьцелюць. БЯЛЁХТАНБКІЙ. Вельмі белы. У Ксеньні ўсё чысь
0 👁