КВГТКА ж. 1. Кветка. 2. Букет з зяленых лапак ці галінак, прыбітых да вільчака. Ек хату роблять, то п'ють штэрэ разэ: увэчырэ ў той дэнь, што закладынэ, ек поломать готовое, колэ квітку зроблять i ек ухідчыну праўлять. 3. Букет з палявых i гародніх кветак, з калоссяў збажыны, які свяцілі. КЕ'УКАТЭ незак. Глытаць так, каб было чуваць. КЛА'ЦАТЭ незак. Стукаць зубамі. Він ек йісьть, то клацае зубамэ, бы собака. КНЭШ м. Шышка, сухі выраст па краях булкі хлеба. Ек хліб удасца, то з булке вэлызуть кныші; гэнчі навіть опадэ, поке вэйміш хліб з пэчэ. КОВАЛЕ мн. Адзінкавыя сцябліны жыта, якія засталіся нязжатымі. Колэ жнэш, i поостаецца по жытэнэ, то кажуть, шо ковалі стоеть. КОЛОТНЭ'ЧА ж. Калатня. Ваша колотнэча сыдэть мыні ў пычынех: оно ложку очэрпныш, ужэ сварка. КОНЭ'ЧНО прысл. Абавязкова. Трэба конэчно сіно згрыбстэ, бо можэ потом пойтэ дошч. КОРЧЕ мн., зборн. Кусты. КОСЬЦЕ' н. Касільна. КРУГАЛО' н. Круг. Закруть у жэтовэ ны жнуть, а кедають кругало нывэжатэ. КРУТЕЛЬ м. 1. Круцель. 2. Непаседа. 3. Закручаныя валасы на галаве. КРУТЕЛЬКА ж. 1. Ваўчок. Зробэў дід унуковэ крутільку гратыся. 2. Карусель на лёдзе. КРЫЖЕ мн. Падстаўка пад дзяжу. Дьві дошке накрыж з лапамэ — гэто крыжі. КУ'ДАСА ж. Мяцеліца. На дворі ўзялася такая кудаса, шо ŭ собаке ны вэкынутэ з хатэ. КУМЕР м. Каўнер (кашулі, сарочкі, катанкі). КУТА'СЯ ж. Стужка. КЫЛУ'Н м. Грыжавы. КЭ'ЧКА ж. 1. Хамудіна, падціснутая пад клешнямі хамута. 2. Валік з ануч, які насілі маладзіцы пад чапцом. Кэчку обшывалэ латкію, а на ныділю — кутасію. 3. Kaнец завязкі фартуха. Седь міні, ны шымрэ, бо зарэ кічкамэ спаражу. ЛЫ ПЭДШ К M. Toe, што i КНЭШ. ЛЭ'СНЫК м. Піжма, Tanacetum vulgare L. Дай дытэнэ лэсныку, можэ, лэстэ пропадуть. m
Дадатковыя словы
кеукатэ, клацатэ, кутася, кылун, кэчка, пють
1 👁