ЗДЭ'БАТЭ зак. Сустрэць, злавіць. Дэ ж тэ ў самэ жнэво здэбаіш того брыгадіра? Ідэ, можэ i зловыш вітра ў полэ. ЗДЭ'ХАТЫСЯ зак. 1. Задыхацца. 2. Пазбавіцца, выратавацца, адпачыць ад каго-небудзь. Жду-ны дождуся, коб хучі здэхатыся од косовэцэ. ЗЕ'ПАТЭ незак. Задыхацца. Дід наш зусім ныекі: дойшоў до стола i оно зепае. ЗЛА'МОК м. Зломак. Хоть i добрэ загострэла, алэ сёромно гэтым зламком нычого престэ. ЗНУД м. Упарты чалавек ці жывёліна. Хура малая, лёхка, але гэто ўжэ знуд такей, шо ны хочэ вызтэ. ЗОВЭ'ЦА ж. Залвіца. Зовэца — гэто моя сыстра моій жінцэ прыходыца. ЗОХО'ТЫТЫСЯ зак. Нацешыцца, задаволіцца. Ек купэлэ мэ выдро комсэ, то зразу була смашна, а потом yci ею зохотылыся. ЗЫЛЁНОВА'ТЫ прым. Няспелы. Лён шэ зылёноваты, трэба зорэтэ на сонцэ. КА'ЖНЫ, КА'ЖОН займ. Кожны. Слово мытэлыца кажон eidae, а пырга — оно той, хто буў у бежанцах. КАЛ м. Густая гразь. КАЛ Ю ТА ж. Гразь з вадою. Такая калюга на дворі, шо ў валянках быз калошу i з хатэ ны вылазь. КАНДЁР м. Суп (з бульбы i вады). КАНДРЭ'ЧКА ж., іран. Худая, шустрая, наравістая кабета з выкрутасамі. КАПЛУ'Н м. 1. Від ежы (накшталт супу) з кавалачкаў сухота хлеба, цыбулі, залітых варам, засквараных салам ці алеем. 2. Пакладаны певень (?). Сыдэть у кутковэ накапужаны, бы каплун. КАПГЖ м. 1. Капеж. 2. ГІравільнае ворыва ў роскід, калі дно баразмы выбіраецца плугам не ў форме вострага вугла, а такім чынам, што адна палавіна яе вышэй за другую. Трэба так горатэ, коб капіж оставаўся. КАПУ'ЗА ж. Нешта вялікае на галаве. Скень гэту капузу з головэ, а то ў ŭiŭ тэ світа ны бачыш. КАРБУВА'ТЭ незак. 1. Рабіць пазы на дошках. 2. Драць пазы на сасне. Карбують паза на хвоінэ, коб смола тыкла. КАТА'НКА ж. Летні касцюм без падкладкі. Колэсь бало шэлэ такеі катанкэ з гусамэ, роскошанэ двома клынкамэ з бокіў
Дадатковыя словы
гўсамэ, здэбатэ, зепатэ, зламок, зохотытыся, кажны, кандрэчка, капуза, карбуватэ, катанка
2 👁