Народная лексіка Гомельшчыны ў фальклоры і мастацкай літаратуры (1983)

 ◀  / 177  ▶ 
бібліятэкі: балазе іх у вёсцы было дзве. Сач., II, 54. БАЛАНДА' ж. Перан. Пустаслоўе. Не разводзь толькі баланду надоўга, хапае з нас дакладаў i без твайго. Шам., V, 126. Параўн. б а л б а т н я. БАЛБАТАЦЬ незак. Гаварыць шпарка, несупынна. Зяць... многа балбоча, але заўсёды з выгадай для сябе. Шам., V, 102. БАЛБАТНЯ' ж. Toe, што б а л a нд а. «Сам кажаш, што балбочуць. Значыць балбатня i ёсць»,— адказала Палагея. Шам., I, 342. БАЛГА'Н м. Балаган. Глянув у правый бок, за свой балган, дэ ён судержався, жив там, жилища яго було,— наравне и овец столки порезаных вовками. Рам., БС, IV, ПО; Васільеўка Гом. Поснедавши, стали яны товар у балгани раскладывать. Рам., БС, IV, 143; Беліца. БАЛО'ННЕ н. Луг заліўны. Адсюль відаць рэчка i вялікае балонне, усё залітае вадой. Лупе., НБД, 36. Была дарога, што вяла да балоння. Лупе., МД, 8. БАЛЬШ Э'ННЫпрым. Пар. ст. Велічэзны. Радч., ГНП, 8; Гом. БАЛЭ'БУС м. Зневаж. Гультай, абібок, аболтус. Здароваму гэтаму балэбусу як i не было клопату, што бацьку пятлю зацягваюць. Мел., VI, 121. БАНДЗЮ ТА м. Зневаж. Бандыт. Бліснула думка, што калі бандзюга той, фашыст, не забіў Івана ў машыне, то ён будзе шукаць магчымасці забіць яго іншым чынам. Шам., ВТБ, 364. БАРАЗНА-АБГО'НКА ж. Баразна абагнаная. Бульбоўнік — чэзлы, чорны, заглушаны высокім бадыллем пустазелля, i каб не барозны-абгонкі, адгадаць было б цяжка, што на гэтым полі расце. Нав., Б, 78. БАРДЖ Э'Й (борджэй) прысл. Пар. ст. Хутчэй. Я борджэй спихнув яе ў яму. Рам., БС, IV, 117; Доўск Раг. БАРКА'Н м. Паркаи. Як пойду я да горелочки пити, як замкнули да воротечки дети, ой я ще спрамогуся, через баркан да и перевалюся. Радч., ГНП, 146. БАРСУ'ЧЧЫ прым. Барсучыны. Узяў скрынку, усунуў у барсуччу торбу, узяў ружжо i папрасіў арла правесці яго. ЧК, I, 250; Мяркулавічы Раг. БАРШ ЧАВГК м. Бат. Грыб махавік. Абвіслы зялёны баршчавік... падпёрся на маладзенькую бярозку: баіцца на старасць упасці. Сач., БРВ, 34. БАРЫ'ЛА (барыло) ж. Бочачка (для напіткаў). Бацька толькі i чакае, каб ён сышоў куды-небудзь,— каб разліць гарэлку з барыла, што ў склепе, па пляшках. Мел., V, 193. На сталах i ў траве валяліся абы-як параскіданыя драўляныя лыжкі, посуд — гліняныя міскі, макотры, конаўкі, барылы, надкусаныя лусты хлеба. Сач., Д, 136. Да полите, полейки, чи не дасть пан горелки, да и пива барило, чтоб поле говорило. Радч., ГНП, 63; Гом. БАРЫ'ЛАЧКА (барылочка) ж. Памянш. да б а р ыл а. Медзяная барылочка по полю качалася. Рам., БС, I—II, 443; Беліца. Параўн. б а р ы лк а, ба р ы льда. БАРЬГЛКА ж. Памянш. да б ар ы л а. Полезайте ў бочонок! Отомкнув им барылку, яны и полезли туды. Рам., БС, IV, 47; Краснабудск Гом. Параўн. б арыл ь ц а, ба р ы л а ч к а. БАРЬГЛЬЦА н. Памянш. да б арыла. Поцемкам вазіў туды бочкі з брагаю, адтуль крадком валок барыльцы i біклагі самагонкі. Мел., V, 395. Параўн. б ар ы л к а, б а р ы л а ч к а. БАРЬГЦЦА (баритца) незак. Марудзіць. Личилися, барилися, кудой нам пройти к старому Петру Петровичу, чеботовичу. Рам., БС, I—II, 175; Беліца. Што не буде так свёкорка, як родный татка, што не буде на вулицу пускати, хоть и пусте, дак прикаже — не барися, у сеничках, на дверичках
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абгонка, барсуччы, барылачка, энныпрым
5 👁
 ◀  / 177  ▶