Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

Я. А. Міхайлаў \ 3 ЛЕКСІКІ РОДНАЙ ВЁСКІ Словы, якія падаюцца ў гэтым артикуле, характэрны для гаворкі жыхароў в. Ушкавіца Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласіді. Вёска Ушкавіца (Ушковыця, жыхар вёскі — ушковлян, жыхарка — ушковлянка, жыхары — ушковляны) знаходзіцца за 10,км на захад ад горада Кобрына, недалёка (1,5 км) ад шашы Брэст — Масква. У вёсцы налічваецца зараз 32 калгасныя гаспадаркі. Яе ўзнікненне ирыпадае на канец XVI ст. Назва вёскі магла ўтварыцца ад прозвішча феадала Юшковіча, якому ў XVI ст. належалі гэтыя -землі1. Таму, магчьша, першапачатковая назва была Юшкавіца. Фанетычныя асаблівасці дадзенай гаворкі дазваляюць аднесці яе да сярэднезагародскага тыпу гаворак Брэсцка-Пінскага Палесся 1 2. Таму адзначым толькі некаторыя яе своеасаблівыя рысы. 1. На месцы этымалагічнага о ў закрытым складзе над націскам пераважна вьімаўляецца i, а ў некаторых выпадках — слаба лабіялізаваны гук i (й). Зычны гук перад галосным й вьшаўляецца цвёрда (або часам паўмякка): тик, кинь, китна (овэчка), риг, лии, спрынджынивка. 2. Своеасаблівы ў гаворцы гук ы. Гэты галосны пярэдне-сярэдняга раду верхне-сярэдняга пад'ёму. 3. Шыпячыя зычныя i р перад націскным а часта бываюць мяккімі: жяба, шяпка, жятыўчясто, грятка, прялка, хряк. 1 С а п е г а Ди м и т р и й. Ревизия Кобринской экономии, составленная в 1563 г. королевским ревизором Димитрием Сапегой, с присовокуплением* актов Браславского земского суда, относящихся к Кобринской архимандрии. Вильна, 1876, стар. 88. 2 Ф. Д. Кл и мч у к. К лингвогеографии Западного Полесья (фонетика четырех прлесских говоров). Автореф. канд. дисс. Минск, 1973, стар