НЪВУРЫ'ЦЦА зак. узмацн. 3 ахвотай пад'есці. Агуркбу із бульоъи нъвурылъся. НЪДЪ'ЯДЛЪИ прым. Надакучлівы. Во нъдъядлъя скац'Ша: бляёць i бляець. НЪРАЗЬМРН прысл. Туды-сюды, адзін другому насустрач. Як свае сена, дък хвгталі нъразьмш, а саўхознъя ня хочуць. НЪХАПО'К прысл. Спяшаючыся, у спешцы. У сё нъхипок, німа калі падъёсьщ тдлкъм. ПАДГОР'Я н. Схіл узгорка. Там пу падгдр'ю гръобу многа. ПАДЗО'РШК м- Доўгая вузкая палоска белай тканіны з карункамі з аднаго краю, якая служыць для ўпрыгожвання ложка. Над а нъ сьвята падздрнік павёсіць. ПАРО'ШКІ мн. Засохлая слізь пад вачыма у кароў i авечак. Гета авёчка котна, вун пардшкі пъд вачмі. ПАУДУ'ЛіуКА ж. Дзікая груша з буйнымі пладамі. У нашъм лядзі паўдулька расьцёць. ПЕ'РЪК прысл. Упоперак, насуперак. А гётъи сноп лажы пёрък. Што ні скажъш, а ён усё пёрък. ШРЪДУВА'ЦЬ незак. Мітусіцца, перашкадяўаючы ісці іншым. Ідзі, ідзі, ні пірадуй! ПО'ДБІЛКА ж. Падкладка ў паліто, пінжаку. У пін джаку ўжд подбілка първалъся. ПО'УИЩА ж. У выразе: на поўніду — на поўны рот. Дъла карові бацьвшьня, дък~— на поўніцу! ПРАВЭ'НДА м. i ж. Бурклівы, надакучлівы чалавек. Маўчы, правэнда! ПРА'ТЪЦЬ незак. 1, Бідь пранікам бялізну пры мыцці. Митка лбины пратъщь нъ рацэ. 2. перан. Лупцаваць. Я ямубакі часта пратъю. ПРЪБА'НЬШК м. Прылазнік. Вёнік ляЖыць у пръбаньшку. ПРЪРО'ДА ж. Нораў, характар чалавека. Гета прърода тъкая: хочъць къп пъ ягонъму бълб. ПСІНБ ж. Неприемны пах, уласцівы сабакам. Hi глаць събаку, а то рукі будуць псіньню сьмярдзецъ. ПУ'ХНУЦЬ незак. груб. Спаць. Абы пръсёла дзе, так ужо і пухніць! ПУ'ЦІК м. Лядзяш. С пуцікьу капьіць: цёп.іа. ПЪДЗАЗЕМНЪЯ субст. прым. Месца на гарышчы пад мурлатай. Каты лазіюць пу пъдзазёмнъи
Дадатковыя словы
агуркбў, бульбъй, гръббу, гётъй, джакў, карбві, кбтна, лбйны, мйтка, мнбга, нъвурыцца, нъдъ'ядлъй, нъдъядлъи, нъхапок, нъхйпок, падгдрю, падгоря, падесці, падзоршк, парошкі, паудуліука, паўдўлька, пбдбілка, пе'ръ>к, перашкадя^аючы, перък, поуища, пратъць, прърбда, пухнуць, пъдзазёмнъй, пірадўй, пўхніць, пўцікьў, скацша, хбчуць, шръдуваць, ягбнъму
22 👁