Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
ТРЫВЫ'НКА ж. Жонка братавага мужа. Дыв. ТЬМЕ'НЫ прым. Ружовы. Я пушэла тьмёнэ платьте. Рад. ~ -..... УЛЬ м., мн. Улі. Булей. Пуг. УПА'ДОК Ё ВІДАЕ! Ліха яго ведае! Рад. УПУ'ХА ж. Пласт сена, які абвісае ea стога. Упуха упустэ'лася. Рад. " УТРАВЭ'ТЫСЯ незак. 1. Унадзіцца, панадзіцца (paбіць шкоду, хадзіць у шкоду). Утравэўся ў гурдт, як вэпрык у бульбу. Рад. Утровытыся незак. Тхюр як утровытця, дэ молодиі журынята, то выносыть ycL Радз. 2. Атруціцца. Куры утровылыся ут чугось. Радз. УІПЧЫ'ПНЫЙ прым. Вузкаваты (пра адзенне, якое шчыльна прылягаеХ- Купэлэ n ужэ тыбі стэ пальто, хурошэ на від, але ж вэльмэ ушчыпнэ, пурвэцьця хутко. Дыв. УЧВЭ'РЫТЫ зак. Натварыць, нарабіць, выкінуць штуку. Калдуньнік той дэшчо ўчвэрыть. Радз. ХВАНТЭ'НА ж. Адзенне да твару. Дыв. ХЛІО'БА ж. Тонкая палка, прут. Хлюба — палочка тонкая, вырба. Трыш. ХЛЮГ м. Жэрдка. Тэп§р штахэты, а раньче булы хлюгы. Радз. ХЛЮ'ГА ж., мн. Хлюгы. Планкі, да якіх мацавалі снавалку. Ны мае хлюгы — снуўныцю ставыты. А там кыма таких пырэкладуў — называюця хлюгы. Радз. ХЛЯПАНЭ'ЫА ж. Сырая пагода з' мокрым снегам-. Рад. ХМІЛ м. рэдк. Цвік, гвозд. Хмэлык м. памяти. Рад. ХОУП ж. Астравок (лесу). Хоўп лісу. Мельн. ХРАПА' ж. Чырвоная неўрадлівая глеба. Рад. ХРА'ПКУ ГНА'ТЫ. Біць па твары, па носе. I пучалы вуны ёму храпку гнаты. Радз. ХРУ'СШК-л. Галлё, ламачча. Н. Пап. ЦЕ'ПАТЫ незак: Даіць. Ганко-о-о, ты ўжэ цёпала тылушку? Мельн. . ЦЫБ м. Сцябло цыбулі. Радз. ЦЫБА'Х м. Тое, што i цыб. Цыбахэ ростуть. Нашчы пай цыбахіў. Рад. . ~ ЦЮХ м. Сабака. Щохом нацкуётэ там его, лозу юму быразову! Радз. ДЮШКА-ЦЮШКА-ЦЮШКА-ЦЮ'ШКА! выкл. Так клічуць свінней. Чар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

калдўньнік, кўры, лозў, лўшку, молодйі, ростўть, трывынка, тьмены, упадок, упустэлася, утравэтыся, утрб, учвэрыты, уіпчыпный, хвантэна, хлюга, хляпанэыа, хліоба, хрусшк, хўт, цепаты, юмў
1 👁
 ◀  / 289  ▶