Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

ВО'ПСЫС ігрысл. Не Зважаючы ні на што, сляпіцаю, нагла. Што за чалавек? Воисыс у воны лезя. ВЫНДРЫМУ'СЫ мн. Непатрэбшчына, неверагоднасці, выдумкі розныя. Кажны дзень усё ноеыя вындрымусы ў яго. ВЬГЦЕПКАЦЦА зак. Так абшморгадца (пра адзен.не), што ніткі пачынаюдь аддзяляцца. Рукаў у каптанчыку выцепкаўся, дай зарублю, а то брытко — ніткі eiсяць. ВЭ'ДЛУГ прысл. Паводле, у параўнанні. Вэдлуг учарашняго, то ты мало скасіў сёня. ВЯДРСУНЫ прым. Багаты, ураджайны. Такія вядроныя сады ў гэтум годзі, от будзя яблыкаў! У весь базар слівамі заваліця, такія вядроныя яны ў вас. ГАЛЬ ж. Голае, даступнае вятрам месца. Што ты раўняяш? Наш сад на галі — падуў вецяр ды атрос yce аблыкі, пабіліся, як адно. ГАЛУ'ЗА м. i ж. Недадёпа, галава садовая. Эх ты, галуза, галузаі Колькі ні вучы цябе, а ты як быў дурням, дык дурням i застаўся. ГАЛЯ'НКА ж. Скібка, ломцік. Я галянку каўбасы з'еў, смашная. ГАЛЯ'ЦЬ незак. Бегаць, лётаць. Дзе гэта ты так целы дзень галяяш? Вялікі ўжэ хлопяц у яе, за дзеўкамі ea ўсю галяя. ў ГА'ЧКА ж. Матыка. У агародзі зарасло ўсё, усохло, трэба прапалоць хоць збольшаго, гачкаю пагакаць. ГІБА' ж. Мера (у ткацтве). Гэта ж дзевяць гіб кужалю толькі той зімою выткала! ПЧА'НЁ н. Лісде бурачнае. Зеля нарвеш свіням — гічаня трохі, картаплянішча, макрыцы якой. ГЛЕ'НІК м. 1. Высушаны брусок абалоні, з якога дралі лучыну. Высахла, як гленік. 2. перан. Нага, калена. Нашто ты выставіла свае гленікі, каб людзі лядзелі? ГЛЬГМЗАЦЬ незак. Есці без адчування "смаку (без ахвоты, похапкам, па хваробе). Калі тут есці? От глымзануў раз—два ды пабех. Які з яго работнік? Hi есць саўсем. Раз ці два глымзане дый годзі. ГСУНЫ мн. Мера даўжыні (каля 120 крокаў). Праз цэлыя гоны мо, мо далей— Ідзі так просто, надыбаяш. ГЛЫЦЬ м. Той, хто есдь спяшаючыся, пражорлівы, прагны чалавек. Глыць тЫ, ні ясі, а глытаяш. О, табе глыць гэты нешто ўпусціць! 4. Зак