Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

вэ дэрку на голову проріжэ да й ходить, ворбучыныю подпаразаўшыся. ГАШТЫЛЭ'ТЭ незак. асудж. Модна глуха стукаць, грукаць* перан. кашляць. Так хтось у двэрэ гаштылэть, шо аж выдрано. Лёжэ спатэ, зогрііца i гаштылэть, у ею нич бы ў бочку. ПЗУ'НТЭ мн. груб. Унутранасці. Ек грэмныш с пэчэ, той гізунтэ повыскакають. ГОЛОПУ'ПЬЩ м. зневаж. Бядняк, галадранец. ГНА'ТЭ мн. груб. Доўгія нязграбныя ногі. Вэставыла своі гнатэ на стэжку, што ныма ек пройтэ. ГНЭ'НУТЭ зак. Ударыць, грукнуць кулаком. А то шб за розбышёка: дэ глёнэ, там гнэнэ — от бандіта кавилок! ГНЭ'РАТЫСЯ незак. асудж. Корпацца, кешкацца. Дбкіль тэ, моняло, будыш каля того гузіка гнэратыся?. ГНЭ'ТЭ незак. перан. Спаць. Чы тэ дбуго шэ будыш гнэтэ ў тых кроватюх? Ны падлій, а уставай, бо пора картоплі полотэ. ГУЛЬТАГСКО н. груб. Гультай. ГУ'ХАТЭ незак. Грымець, вухкаць, бухаць. Шось гухае, мусыть, лід лимныца. ГЭ'ДЫТЭ незак. Лаяць, бэсціць. Гэдыла я его, гэдыла, а він стоіть i сміёцца. ГЭ'ПНУТЫСЯ зак. груб. Грымнуцца, упасці. Ны лізь на клуню, бо ек гэпныся, то окальчыся об вылкэ чы coхорі. ГЭФА ж. груб. Валасы; Оно, знае стоётэ каля юстра i гэру ўгору дратэ, а про ўроке нэц ны думае. ГЭФГОТ м. асудж. Незразумелае вымаўленне. У ёгб ны мова, a гэргот некі: нэц ны розбырэш. ГЭФШЫТЭ незак. Лаяць брыдкімі словамі. Жінка Хвёдю гэршыть, алэ він робыть по-свбёму. ДА'ТЭ ЛУ'ПНЯ. Адлупцаваць. Дай лупня тому выдрыганцовэ, колэ ны слухае. ДЖД'ЛА мн. груб. Ногі. Сіла собі тая розгірэйдыско, джала роскёнула i грііца на сонцэ. ДЖОФНУТЭ зак. груб. Ударыць. Джорнэ-но тбе падло старое по рэбрах, хай крохэ подбижэть, бо нич у дорозэ зловгть. ДЗКУБАТЭ носом. Дзяўоці носам, спаць. Шо то ў ёгб за навука: сёдэ каля грубкэ того вёршыка вучэтэ i дзюбае носом. ДЗКУБЛЯТЫСЯ незак. Марудна i доўга нешта ра