Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

ПАП м. Папіхіч. Які зь яго мужык, так пагnixaŬAO нёкаё! Сам ні паварушыцца ні ў чом, паку ль жонка ні пашле. ПАРКАНУ'ЦЬ зак. Парнуць. Гэта карова ні любіць дзяцей.'Бліско ні п.адлась, бо паркане рагамі! ПА'СА ж. Фаса. У гэтум годзі мало. жыта намалацШ, нават адной пасы, ні насыпалі. ПАСМІХО'УВАЦЦА незак. Пасьміхацца. Мусіць ён схаваў твой брусок-, бо нёшто пасьміхбуваяцца. ПАСО'ЛЯ ж. Фасоли. Ты пасолю вырві i няхай павісіць у пучкох, a палушчым пазьней, як вячарэ будуць свабодныя. ПАТРУ'ХА ж. Пацяруха. Ты патрухі разам с сенам ні кладзі ў жолуп, яе лепш у сечку высыпаць! ПАУБУТЬГЛАК м. Паўбутэлькі. Налі мне малака c сабою ў той зялёны паўбутылак, больш ні трэбаі ПіЛО'ВІНЫ мн. Пілавінне. На столь добро пасыпаць сухіх піловін, a потым тонкі тачок з гліны выбіць — цяплей будзя. ПЛГСТАУКА ж. Пліска. Плістаўкі любяць гнёзда paбіць каля будынку, у дрывах або нават у кучы камянёў. ПЛЯВУЦІ'НКА ж. Плеўка. У том месьці лёт тонкі, як плявуцінка, ты ні пярбидзяш. ПЛЯ'УКА ж. П'яўка. У самом Нёмні пляўкі рэтко бываюць, а ў вазярынах іх хватая. r ПО'ДБІЦЬ ж. ГТодбіўка. Ca старого подбіць даваць ні выгодно — яна намного скарэй парвецца, чым верх, трэба будзя другую даваць. ПО'ПЫРСКІ мн. Пырскі. ён так пляснуў вяслом na вадзе, што попырскі аж да мяне дасталі. ПРУГМЕ'НЁ н. Прыгуменне. Ты каня ні выпрагай, а толькі разьвяжы сыпонюі Няхай трохі на пругмені паходзіць, бо скоро ізноў трэба ехаць. ПУ'ДАЛО н. Пудзіла. Ну ты i адзёўсё — як пудало, хоць на грады стаўі ПУЖАЛЕ'НО н. Пугаўё. _У пужалені трэба кап кончьік, за які прывязваяцца пуга, быў тонкі. ПУ'ПІШАК м. Пупышка. Мусіць гэтая яблына засохла, бо нёшто пупішкі дбугд ні раскрываюцца. ПУХНЫ'Р m. Пухір. Ты першы рас дбуго на сонцы ні сядзі, бо так спаліш спіну, што аш пыхнырэ выступяць. РАБЭ'ЙЖА м. і ж. зневаж. Рабы. На такую рабэйжу много трэба пудры, кап хоць трохі схаваць рабацёньнё. 1 11. Зак