Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
КЬГЧА-КЬГЧА! Вокліч, якім адганяюць авечак. Кыча-кыча,, шчоб вы подохлы, вправы на іх нэмае. КЫЯ'Х м. Кукурузны пачатак. ЛА'КЫ мн. Роті драўляных віл, прызначаных для сена або саломы. ЛАСТОВЫ'НЬНЕ н. Рабаценне, вяснушкі на твары. ЛА'СБІЦЫ мн. Узорыстая намаразь на шыбах зімою. ЛЕКОТУ'ХА ж. Дрыготка, дрыжыкі. Лёкотуха напала. ЛІСА' ж. Насціл з дошак на санях. ЛГШТВА ж. Падбіўка ў вопратцы. ЛО'ПОТЭНЬ м. Лапатуха. ЛЬГЧЫТЫ незак. Пасаваць, ісці да твару. Гэта шапка ёму лычытъ, такэ ёму nacye. ЛЭ'ЖЬІВО н., ЛЭ'ЖА ж. Месца, на якім вылежваецца разасланы лён. ЛЯСКУ'ЧЫЙ прым. Звонкі, гучны. Hy ŭ ляскучый, як звонок. МА'ЗЯ м., ж. Размазня, плаксун. Ай, мазя вона, пхынькае, мажэцца. ■ МА'КОВЫЦА Макаўка, МА'КОВЫШЧЭ н. Поле, на якім рос мак. МАРА' м., ж. Пачвара. Ну й мара, колы б зустрівса дэ нэнажэно в томному кутку з ім, то й сэрцэ в пятки. Всю ніч сныласа някась мара, так шчо обрадоваласа, шчо прочнуласа. Мара, одчэпыса од мэнэ. МАТЛЯ'ТЫСА, МАТЛЯХА'ТЫСА незак. Развявацца, матацца. Голоіціт різав очы, врывало хустку, мотало кутасы, а вона, нычого нэ бачачы, нэ чуючы, бігла i б ила, аж покы зовсім нэ выбыласа з сыл. МОТЛЫЦЫ мн. Могілкі. Назад з моглыц нэ нэсуть. ЛЮЛОТГЛНЫК л*. Малацьбіт. МОМІ'Л м. Белы гарДачык. Моміл ростэ у воді; з момолу дэвкы робылы собі вэнкы; маковыцы роздыралы. выбыралы насіньне, вэлъмы смачнэ, i ілы. /МРУТНУТЫ зак. Маргнуць. Нэдовірок, зорэшэ i оком нэ мругнэ. МУТКУН мн. Ілгун, хлус. А я нэ віру ёму, мутыть він; такый мутюн, шчо світ пройды, *нэ знайдэш. Ну й мутюн, крутнёю-мутнёю світ пройдэ, алэ назад чы вэрнэцца. НАВГАДЫ' прысл. Наўгад, наўздагад, усляпую. НАВО'БМАЦКЫ прысл. Вобмацкам, навобмацак. но
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

збрэшэ, кыях, лакы, ласбіцы, ластовыньне, лекотуха, лопотэнь, лэжа, лэжьіво, маковыца, маковышчэ, матлятыса, матляхатыса, навобмацкы, імрутнуты
4 👁
 ◀  / 289  ▶