Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
СКЪПЪЦГЦЬ зак. Стаптаць капытамі. Kapośbi ўсё жша скъпъцШ. СМЬГЛІНЬ ж. Пах смаленага. Нёшта смыліньню съмярдзщь, мджа валінкі гъриць? СМЬГЧКА ж. Невялічкае паселішча паміж дзвкша вёскамі. Ганна Міхалкьва на смычцы жъвёць. СО'СЬШК м, Сасоннік. Там, у сдсьніку, гръбоу многа. * СБПЕФЦІСІ зак. Не прызнадь сябе вінаватьш. Съпёрся, што ня ён украў. СПРЪКВШГЦЬ зак. Вывіхнуць. Спръквшла нагу. СПЬГТЪВЪЦЬ незак. Каштаваць. -Спытъвъи капусту, ці хваціць сдлі. CTPA'MHIK м. Бессаромнік. Стримнік% ці стынна тъбё нъ матку так бръхаць? СУРАВЬГИ прым. У выразе «суравыі ніткі» — грубый, ільняныя ніткі. Куфайку моМна зашыць i суравымі ніткьмі. СУХЛЕ'Ц м. Худы, танклявы чалавек. Ен ішчэ біцца лёзіць, гёнъи сухлёц: яму раз даў — i ддсіць будзіць! СЬЦЕ'НЬ м. День. Высъх уеёсь, стаў як сьцёнь. СЪПАРНУ'ЦЬ зак. Парнуць. Hi пътхадзь, а то як съпарну вьлкъмИ СЬВГННУ'ХА ж. Сівец (трава). Сьвіннуху так цяшка касщь! СЯНЬШ'К м. метаф. Пражэрлівы конь. Но, сяньшк, ніяк ні нъжарэсься! СЯРТО'ЛЩЦА незак. Выконваць доўгую i цяжкую работу. Дъ цімна сяртоліўся, чуць загон кончьу. ТУ'ТКА прысл. Тут. Тутка травы німа. УБО'ІНЫ мн. Пачастунак з выпадку зарэзу свінні. Нінка на ўбоіны гарэлкі нъорала. УЛШЦУВА'ЦЬ зак. Сцебануць. Січас пугъи як улінцую, дък пайдзёш! ' Л УРУ'НЬНЯ н. Рунь. Вун курупаткі на ўруньні ciдзяць, аш шэра. УСУТО'ЛЩЬ зак. Навязаць. Усутолш мне гётъх корду, ціпёр бясіся із імі. УШЧЪЦГЦЬ зак. Укрыць. Капусту кгжухамі ўшчгцілі, къп ня зьмёрзла. ХЪЛФЪВА'ЦЬ незак. Злавацца, нервавацца, Чаго ты хьляруіш? Ня c тэй нагі ўстаў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ctpamhik, бўдзіць, гърйць, гёнъй, кончьў, нагў, нъбрала, пугъй, рдў, сосьшк, спытъвъй, стрймнік, суравьгй, сухлец, съпарнуць, сьвгннуха, сьвіннўху, сьцень, сяртбліўся, сяртолщца, тўтка, убоіны, улшцуваць, улінцўю, уруньня, усутблш, усутолщь, хълфъваць, хьлярўіш, ўрўньні
7 👁
 ◀  / 289  ▶