як саткуць. Дуброўкі, Заазер'е, Нямойта, Партызаны. Выкачает палатнд, пярылі, буўталі ў вадзё. Багданава. Кросны пярылі. Вялікі Азярэцк. V яё пярыць було пяць лаён білля. Кавалі. 2. Біць (пра кашаль). Кашаль во пярыць, бёць. Гарадзец. 3. Страляць (з гармат). 3 арудзь сталі пярыць. Вялікі Азярэцк. ПЁР'Я н. зб. 1. Пер'е. Гэта пёр'я: бёлаусюды. Самсоны. ПЕР'ЕЙКА, ПЁРЫИКА памянш.-ласк. Саліі пёрёйка з вутак перадзяром. Закур'е. Пёрыйка на іх дрдонінькья, у пісклят. Фасаўшчына. 2. Лісце цыбулі. У цыбулі ёсць гьлава, a лісце - пёр'я. Гарадзец. ПЕСНЯ ж. Песня. Пёсні-хоць трэсні [пей], тдлькі ёсці не npaci. Дуброўкі. ПЁСТА агульн. Пястун. Пёста іна! Фасаўшчына. ПЕСТАВАЦЬ незак. Песціць, балаваць. Пёстуеце іх, дзяцёй, a яны мьладыя, растуць як грыбы. Станюкі. ПЕСТУН м. Пястун. Пёстун ты мамкін, спёшчаны дзіцёнак! Запруддзе, Гарадзец. ПЁТЛІЦА ж. Пятля, дзірка для гузіка. Каралі. ПЕТУШКОЎ прым. о ПЕТУШКОЎ ГРАБЯШОК. Расліна з гронкамі кветак, якія надобны на пеўневы грэбень. Петушкду грабяшдк - цвет такі. Партызаны. ПЁЎНЕ прысл. Пэўна. Пёўне, памруя: mdmy відзела [у сне]. Кішуроўшчына. ПЁЎНЫ прым. Якасны. Пьд мардзьм ні была, бульба, дык пёўнья, на сёмя годнъя. Нямойта. Ячмёнь сёіла: катдры няпёўны - na вёрху\ пёўны - на дне. Чуцькі, Кішуроўшчына, Розмыслава, Серкуці. ПЁЎЧЫ, ПЕЎШЫ м. Спявак царкоўнага хору; пеўчы. У нас самыя лучшыя пёўчыя былі. Серкуці. Пёўшыя пяюць у царкві. Фасаўшчына. ПЕХАТОЙ прысл. Ленину. Пехатби падаліся. Вялікі Азярэцк. ПЕЦЬ, ПЯЯЦЬ, ПІЯЦЬ незак. 1. Спяваць, пець. На супратках вёсела было: пёсні пёлі. Кавалі. У нядзёлю пяюць пёсні. Багданава Завідую, як старыя бабы пяюць. Вялікі Азярэцк. Пяёць - па-беларуску, співаіць - na-руску. Каралевічы, Карпавічы, Мянюцева, Рассвет. Вянок з жьіта паставяць на кут i пяялі. Пёсні піялі i агднь палілі (звычай) [на Купалле]. Дуброўкі, Закур'е. Я піяць неўмёю. Багданава. 2. Крычаць (пра пеўня). Пітухі пяюць абычнау шэсць часбу. Вялікі Азярэцк. Пяюць пятухі на пагоду, як зімой - пяюць на марос (прыкмета). Жохава, Марозаўка, Партызаны, Розмыслава. 3. Зумкаць (пра пчол). Пяёць матка [пчаліная]. Запруддзе. ПЕЧ ж. 1. Печ. У скдлькіх хат ах ж ы ла, скдлькі пячэй т апіла! Нямойта. А мой з я і іь ум ёіць пёчы дзёлаць. Партызаны, Багданава, Баравікі, Гарадзец, Заазер'е, Міцюкова, Ракаў Засценак, Ульянавічы. 2. Месца, прастора пад печчу; падпечча. Пад пёч'ю курэй дзярж алі. Закур'е. ПЕЧАНЁЎКА ж. Від каўбасы з вантробаў, у якую дадавалі печань. Печанёўку дзёлалі аддзёльна: пёчань, лёхка, сёрца, почкі крышаць чэраз ліясарубку, [дадаюць] прыправы, сала, ліяса каўбаснага, i вёитюцъ, каб высахла. Вялікі Азярэцк. Печанёўку рабш, яна да лёта вісёла - высыхала. Міцюкова, Алексінічы, Дольдзева, Партызаны, Парэчча, Фасаўшчына. ПЁЧАНЬ ж. 1. Печань (унутраны орган). Мая пёчань разбалёлася. «Мой пёчань» i «мая пёчань» гавдраць. Міцюкова. Ранета была ў пёчань, памёрла скорапасціжна. Кляпчэва, Багданава, Гарадзец, Партызаны. 2. Пячонка як прадукт харчавання. Пёчань у печанёўку дабавіш. Міцюкова
Дадатковыя словы
na-рўску, арўдзь, бўльба, вўтак, дрдбнінь, заазере, закуре, ліясарўбку, лўчшыя, па-беларўску, памрўя, пере, перейка, петушкдў, пехатбй, пёря, пёчю, растўць, саткўць, сўпратках, цыбўлі, часбў
6 👁