Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 2

 ◀  / 409  ▶ 
ш ШТЫР м. Штыр. Убіць можна два штыры ў сцяну i вёшыць шланх. Жохава. ШУБАЙ прысл. 0 ЗДЗЁЛАЦЦА ШУБАЙ. Успучыцца. Шубай такёй здзёлаецца, падымаецца смятана. Савінічы. ШУБЧАЦЬ, ШУПЧЭЦЬ незак. 1. Пішчаць. Шупчаць піскліняты. Каралевічы. 2. Шамацець, аддаваць глухім гукам. Шубчыць, а не звітць гаршчок - значыць пабіты. Каторы звініць гаршок, той хардшы, не пабіты. A каторы шупчыць, той не. Багданава. ШУГАЦЬ незак. Шугаць (пра полымя). Полымя сіняе шугаецъ у пёчы. Жар у ямку заграбём, полымя шугаецъ, свякроў гаворыцъ: «Ідзі нагуляй!» - а то я ўгару. Нямойта. ШУГЕЛЬ выкл. Шпурнуць, шугануць. Бярэцъ кірпічыну, шугёлъ - i точна пъпъдащь у рукі. Кляпчэва. ШУКАЦЬ незак. Шукаць. Сярот лёсу нада папараць-квётку шукацъ. Вы ш шукайце яё, найдзёце яё. Запруддзе. Зьпаліў хунар i пашлі пъ тъках шукацъ къня. A cicrnpd шукала кардву два дні. Міцюкова. А тады шукай źx9 глядзі. Ідзіце шукайце сваіх ньпарнікьу. Гарадзец, Багданава, Каралевічы, Леснікова. ШУЛА, ШУЛА ж. Драўляны вертыкальны слуп з высечанымі пазамі, у якія закладаюцца бярвёны ці брус; на гэты слуп падвешваецца створка варот. Ставюцъ дзве шулы, закідваюць броўнамі [кладуць адно бервяно на другое, каб зрабіць згароду] - ставюцъ замёт между хатай i хлёвам. Вялікі Азярэцк. Шулы кала хлёва ўкапваеш. Паставіш шулу, а тады у шулё дзёлаіш шпар, закладаюцца броўна. Дзве шулы ўкапаюць, броўны закладаюцъ. Шулы кала хлёва становяцъ. Паставіць шулу\ у шулё дзёлаіцца шпар, у шулё ставіцца яшчэ палка [на гэтую палку брус' навешваюць потым створку варот: палка паварочваецца ўнутры шулы i разам з палкай паварочваецца i створка - вароты адчыняюцца i зачыняюцца]. Гарадзец. Вот шулы для дзвярэй. Марозаўка. Шула - іна съ шпарам. Укапыващца два сталба, i ў іх шпары, а ў шпары забрасываюцъ брбуна. Эта называецца замёт. Нямойта. Вот шула i вот шула, на іх варота ставіліся. У шулу бярвёння закідыіш, іна ў пьркані. Фасаўшчына. Паставіму шулё i пераплёт рдбім. Дуброўкі. ШУЛЛЕ н. зб. Шулы. Раньшы ўсе хлявы ў шулля станавш. Запруддзе. Замёт эта када забрасъваеш у шулля броўна, эта называіцца замёт. Нямойта. Шулля, толькі ні дубдвае, ў хлёві. На штандарах, дубовых шуллях пьставіў mama хату. Серкуці, Гарадзец. ШУМ м. Шум, гудзенне ў галаве. Шум у гълавё быў, гълъва балёла. Kapaлевічы. Стаў шум у гълавё. Партызаны. ШУМ м. 1. Адходы пры малацьбе, веянні зерня; амеці. Праннікам сноп маку абаб'юцъ, звётраюцъ. Шум адляціць — зёрнышкі астануцца. Гарадзец. 2. Смецце. Скдлькі шуму ў вдуні, яны [авечкі] качаюцца зімди у сёні, сёна даёцъ шум. Багданава. 0 ЛЕЗЦІ ШУМАМ. Выпадаць у вялікай колькасці. Валасы шумам лёзлі. Розмысл ава. ШУМА, ШУМА ж. 1. Адходы пры малацьбе, веянні зерня; амеці. Таўчэш круты, каб шума атсыпалася. Шума уся атсыплецца ад зярна. Багданава. Шума што звёрху на зёрні: калоссе, салдма. Шума — эта мёлкае зярнд, нідаспёлае. Фасаўшчына. Касцёр - шуму такую палучалі. Заазер'е. Прасёілі усё, шуму вытрасіш, ёта ужо на пдсцілку. Нямойта. Дадуцъ якіх адхддаў, шумы, i работали Чуцькі. Шуму гэту палучалі - касцёр ж жытам — i хлеп пяклі. Каралі. Мы ш маладэя
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абабюцъ, брбўна, вдўні, заазере, зімдй, катбры, ньпарнікьў, рўкі, сцянў, такўю, шулў, шўбай, шўлля, шўллях, шўлы, шўмам, шўму, ўгарў
2 👁
 ◀  / 409  ▶