ч ЧАПЯЛА, ЧАПІЛА ж. Чапяла. Чапяла - скавсірдду брацъ. Неўгадава. Чапялдияк ударыць! Закур'е. Чьпіла — вынімаюць скьвароду. Запруддзе. У кьчарэжніку i чъпяла, i вілкі, i кьчарга. Багданава. ЧАПЯЛЬШК, ЧАПЯЛЬНІК м. 1. Ручка (дзяржанне) у чапяле. Чапяльнік. Багданава, Дуброўкі. 2. Месца ў куце каля печы, дзе знаходзяцца печныя прылады. Чапяльнік - вілкі у куце. Дуброўкі. ЧАРАВАЦЬ, ЧАРУВАЦЬ, ЧУРУВАЦЬ, ЧЫРУВАЦЬ незак. Чараваць, варажыць. Хто-нібудзь чаруіць, то іна прыўраціцца ў лягушку. Ema хто чаруваць умёіць. Яго зачурувалі. Катдра старуха чаруіць, іна пьдашлёць лягушку. А лапку атсячы - i тая баба кульгаць будзіць, ці ўпадзець, iji паб'ёць нагу. Гарадзец. Жанчыну, што яна вот чаруіць, ці мьлакд адбіраіць ці што дзёлаіць. Ці яна чараўніца ці не? Самсоны. У нас быў Сілівёй. Чьръвау крэпка. Заазер'е. Баба знаяць, чаруець. Чаму ты дзяцёй не чаровала, што хворыя тваё дзёці. Умёюць чыруваць, зьгавор нёйкі умёюць дзёлаць. Запруддзе. Людзі ўмёлі чъръваць. Kapaлевічы. Чараўнікг былі. I на скот чурувалі. Багданава. ЧАРАВІКІ мн. Чаравікі. На ндгі чьравікі надзівалі. Буй. Чаравік з нагі кінеш чараз вардты з двара. Наскдму які бокляжыць, туда i замуж пойдзеш. Міцюкова. ЧАРАДА ж. Чарга. Чърада падышла да ўмірай. Багданава. ЧАРАДА ж. Ваўчкі (лекавая расліна). Купаліў чарадзё, ад залатухі помач была. Баравікі. ЧАРАДАВАЦЦА незак. Чаргавацца. Умінё так чърадуецца харашд. Рэчкі. ЧАРАДЗЕЙ м. Чараўнік, варажбіт. Раньшы чьрадзёі былі, чъръваць умёлі. Дольдзева. Было чарадзёяў! А цяпёр не чуваць. Леснікова. ЧАРАДЗЕЙСТВА н. Чараўніцтва, вядзьмарства. Бывала, чарадзёйства многа было. Нямойта. ЧАРАНОЧАК м. Невялікі кубак (?), чарачка (?). 3 чараночкаў пець. Ульянавічы. ЧАРАПАШКА м. Чарапашка (клоп раслінаедны). Чарапашка такі вот кругленькі, бздзюль яго завуць. Як ягады сабіраеш, ён такі ванючы. Малінькі, такі лапшаценькі, ня кругленькі, як муха, а як чарапашка. Запруддзе. ЧАРАПОК м. Чарапок, кавалак разбітага глінянага посуду. Там гънчар жыў i чърапт вывдрыюща ііяпёр. Самсоны. ЧАРАЎНГК, ЧУРУЎНГК м. Чараўнік, варажбіт. Ёсъ чараўнікі, могуцъ карову зачаравацъ. Чараўнік даёцъ ваду чалавёку i карові, як што карові здзёлаюцъ. Чараўнікі чаруюць. Багданава. Лапу лягушцы атсячэш - у чараўніка рука забалщъ (павер'е). Запруддзе. Адзін быў чараўнік, / дачку ягд празвалі Гэлдашка. Нямойта, Парэчча. Чараўнікі, кажуцъ, былі. Наўчуцца [навучацца] загавору i зачаруіць. Цяпёр ужо німа чуруўнікоў. Гарадзец. ЧАРАЎНІЦА ж. Чараўніца, варажбітка. Лягушка ссала карову — чьраўнгца пъдъслала. Мужык хацёў віламі яё - іна ўцікла. Hi ўспеў. Так ён кіпятком. I ў той бабы, чьраўніцы, спіна балёла. Гарадзец. Кажуцъ, чьраўніца пъшла, каб ёй так i ёдак. Гэта нёйкая халёра чарьуніца, у яё бёла пат горлам. Запруддзе. ЧАРАЎСТВО н. Чараўніцтва, вядзьмарства. Кьзалі, было чьрьуство. Каралевічы. ЧАРВА ж. Чарва, лічынкі пчол. Матка чарву кладзёцъ. Чарва — накладаегща ў клёткі. Чарва-як чарвячкц бёленъкая. Пакрываюцъ плёначкай. Проз эту плёначку прагразшцъ вусікамі i вьілазіць. Закур'е. А ёта тут брацъ мёд не нада. Тутацька
Дадатковыя словы
бўдзіць, вадў, вўсікамі, дачкў, заазере, завўць, закуре, залатўхі, зачарўіць, крўг, крўгленькі, кўце, лдйяк, лягўшка, лягўшку, лягўшцы, мбгуцъ, мўха, нагў, пабёць, павере, старўха, тўтацька, хто-нібўдзь, чамў, чарвў, чарьўніца, чарўець, чарўюць, чарўіць, чьрьўство
5 👁