ц ЦЯНЁК м. Цянёк, халадок. У цяньку ні пасядзіш — вёцер. Манголія. ЦЯПА ж. Матыка з зубамі i без зубоў. Цяпы на тры зубы i цяпы сплашныя. Сукрэмна. ЦЯПАЦЬ, ЦАПАЦЬ незак. Матычыць, капанічыць. Цапкай цапаім зямлю. Міцюкова. Цяпкай цяпую кажыннага дня. Запруддзе. ЦЯПЁР, ЦЯПЁРА, ЦІПЁР, ТАПЁР прысл. Цяпер. Цяпёр людзі мндга лёхчэ рабдтаюць, бо міханізацыя. Гарадзец. Карова была, а цяпёр - козы. Міцюкова. Цяпёр усё ёсь, а тады ш ні было. Нямойта. Цяпёр жа лацвёй. Во я ў хаці запалгла, а ў хлявё свет гарыць. Неўгадава. Цяпёра ёсць сын, з арміі прыйшду. Запруддзе. Клічкі былі коням, ё i цяпёра. Мянюцева. Вавёркі былі пъ лісах, i цяпёра ёсь. Нямойта. Як німа лляндга сёмя, i цяпёра, i й бувала яйцы разабем, выпЧць i пірьстаніць панде. Чуцькі, Багданава. Цтёр завём напёрстык. Турава. А тапёр іх нігдзё ні відаць. Тапёр ей атказваюцъ ндгі. Дуброўкі. ЦЯПЕРАКА, ЦЯПЕРКА прысл. Тое ж. Цяпёръка я ні хадзгла ў грыбы, я хадзіла тады, як на місці нарэжыш. Карпавічы. Цяпёрка дужа цяшка, як дзет жыу, добра было. Кішуроўшчына, Партизаны. А цяпёрка ідзі. Закур'е. ЦЯПЁРАЦЬКА, ЦЯПЁРАЦБКІ прысл. Тое ж. Цяпёрацька ні хочуцъ рабдтаць. Дольдзева. Цяпёрацька тдлькі шчыт топіць. Запруддзе. Цяпёрацька адвучылася, замуж зъишла. Партизаны, Багданава, Нямойта, Ракаў Засценак, Цясішча. Цяпёрацька усё пляшуць. Неўгадава. Яшчыкі для сала круглы я, цяпёрацькі прадаўгаватыя. Марозаўка. Цяпёрацькі i жалудак стаў балёць, i пёчань. Розмыслава. Цяпёрацькі na дзярэўні паўродуюць [нешта разбураць, паламаюць; гаворка пра ноч на Івана Купалу], казла паўзносяць на крышу. Чуцькі. ЦЯПЕРАШНІ прым. 1. Які адбываецца цяпер, у гэты час. Свёжую бульбу яшчэ ні кьпаю ў цяпёрыйняе ўрэлія. Каралевічы. Ранёй людзі рабдталі у підзісят рас лучшы, чым у цяпёрашняя ўрэмя, патаму што зналі - эта маё, а цяпёр - наша. Фасаўшчына. 2. Сучасны. Цяпёрашні чьлавёк ці будзіць так рабдтаць. Серкуці. ЦЯПЁРСЯ, ЦЁПЕРСЯ, ЦЁПІРСЯ прысл. Даўно, вельмі даўно. Цяпёрся гэта было. Латыгаль. Ціліфон мой ні звдніць цёперся. Парэчча. Цёпірся ўжо адзін жыву. Кавалі. Яўжо забылься — гэта ш цёпірся было. Чуцькі. ЦЯПКА ж. 1. Лыч у парасяці. Цяпка ў парасёнка завёцца. У цяпку парасёнка праліваецца вьда, ад пуду пралівала, як заб'ём парасёнка. Багданава. У къбанчыка лыч, ніжняя - цяпка. Вялікі Азярэцк. 2. Ніжняя ці верхняя губа ў каня. Конь зьлазуіць, у ягд пад шжняй цяпкъи гной цячэць. Самсоны. 3. эмац.-ацэн. Ніжняя сківіца ў чалавека. Цяўкьлаў ні шаўкьи цяпкъи! Запруддзе. Яна каць [кажа]: «Мама, я пастаўлю зуп. - НІмс{ за што зачатцъ, цяпку усю вырваць, паднябённе ўстаўляць». Партызаны. Кап ягд павёсілі път цяпку! (праклён). Савінічы. ЦЯПКА, ЦАПКА ж. Матыка з зубамі i без зубоў. Цяпка - цяпаць лёхі. Адзін канёц з зубцамі, а другi - востры, сплашны. Запруддзе. Цапкай палю. Кішуроўшчына, Міцюкова. ЦЯПЛЕЙ прысл. Цяплейшы. Сълъмянныя крыша цяплёй, чым шьіхвір. Багданава. ЦЯПЛЕЙШЫ прым. Тое ж. Вады прынясла ў хату, усё-ткі цяплёйшы дух тут. Леснікова. ЦЯПЛО н. 1. Агонь, прылады асвятлення. Во як праецц тады цяпло выкруцім, капцтачка толькі маленькая. Заазер'е. Я цяпло не паліла яшчэ. Закур'е
Дадатковыя словы
бўдзіць, бўльбу, дўжа, жалўдак, жывў, заазере, забём, закуре, зъйшла, зьлазўіць, лўчшы, патамў, пўду, цянькў, цяпкъй, шаўкьй
4 👁