X Цясішча, Запруддзе. 2. Мець патрэбу ў кім-н. Хто бярэць [замуж], зь тагд ні хачу, a зь кагд хачу, то ні бярэць. Каменшчына. 0 КНУРОЎ ХАЦЁЦЬ. Знаходзіцца ў стане палавой актыўнасці. Кнурду хдчыць свіння, рдхаіць, ня есь. Станюкі. 0 ЯК HI ХАЦІ. Нягледзячы ні на што, пры любых абставінах. Вучаная, як ні хаці, старшая над гэтым светом. Запруддзе. ХАЦЁНА ж. Невялікая, несамавітая хата. Во мая хацёна. Партызаны. А тады ўжо хацёну зляпілі. Дуброўкі. ХАЦЁНКА м. Тое ж. Хацёнку купілі нібалыйэю. Розмыслава. Хацёнку дзёлалі, бутачкі такіе. Рэчкі. Самая первая хацёнка ягд была. Ульянавічы. Усадзъбу даў колхоз, / хацёнку пастрдічі. Цясішча. ХАЦЁНАЧКА памянш. Тут хацёначка была нему драная. Савінічы. ХАЦЁНЫШ м. Тое ж. Хацёныш астаеіла i сюды да дачкі прыёхала. Баравікі. ХАЦІШЧА ж. Месца, дзе стаяла хата. Усё стъялалёта на хацішчы. Партызаны. Нъ хацішчы бярдска ръсла. Закур'е. ХАЦЯ часц. Хаця, хоць. Пайдухаця адзёжу вазьму дзіцям. Дольдзева. ХВАЛЩЦА незак. 1. Расхвальвацца. Бабы хвалюцца на пол i, што хлеб удаўся. Запруддзе. 2. Расказваць. Прыхддзяць яны з канторы, кажу: «Хваліціся, што там». Гарадок. ХВАЛГЦЬ незак. Хваліць, нахвальваць. / хваляць: «Во укусная, во укусная!» Багданава. Ён як конь рабдчы, ягд ў дзярэўні усё хвалюць. Дольдзева. Дык ён як прыйдзіць с ахдты, есь іхваліць [суп]. Заазер'е. □ Ш нада хваліць, як исто баліць. Нямойта. ХВАЛЬБОНКА, ХВЯЛЬБОНКА ж. Палоска матэрыялу, прышытая зборкамі да спадніцы, фартуха i пад.; фальбона. Ета хвальбонка, юпка с хвальоднкай. Нямойта. Ёта хвялъоднка, ёта аборкі, хто прышываў навёрх. Алексінічы. ХВАРАВІТЬІ прым. Хваравіты, слабы. Балёла ўсё. Іна, хваравітая была, дык я ёздзіла яё зіму глядзёць. Багданава. ХВАРАСЦІНА ж. Дубец. Ёй нада хварасцта ля задніцы. Савінічы. ХВАРОБА ж. Захворванне, хвароба. Хвороба мянё сушыць. Апечкі. Хай твоя хвороба пдидзщъ на сухій лес (з замовы). Багданава. Ну й аглёдзілі й нашлл хворобу на глазах. Заазер'е. У мянё дзівяноста дзёвіць хвардб. На мне усё хвардбы былі. Неўгадава, Каралевічы, Нямойта. О ХВАРОБА ЯГО (ЯЁ, IX) ЗНАІЦБ. Невядома. Чуў вулуі [грыб валуй], якёя яны - хвароба іх знаіць. Алексінічы. О HI ХВАРОБЫ. Зусім нічога (не будзе). Калг дзярэўні ні будзіць ні хвардбы - i городу як быць? Самсоны. ХВАРОСЦЕ, ХВАРАСЦЁ н. зб. 1. Галле, вецце. С хвардсця бярдзъвага вёнік. Хварасця націгаў. Гарадзец. Набіваюць такія кдлышкіу зёмлю, а патом абычным хвардсцем заплітаюць кдлышкі. Ну эта пляцёнь. Нямойта. Нанасш буцяны хвардсце. Партызаны. Хвардсця дрдоныя, а сук тдусты. Нъ палку дроў пайдзёць. Сянно. Захлудзілі хвърасьцём. Савінічы. 2. Галіны. Куды бдлі хвардсця [на дрэве], там усхдд, а куды мёні - захът (з назіранняў). Багданава. 3. Зараснік. У хвардсця улёзіць, вытъчыць нару i вывідзіць. Каралевічы. 4. Адсечаныя галінкі дзеркача. Галёнь гэты нада на тры часці рассёч i хвардсця спаліць. Партызаны. ХВАРСІЦЬ незак. Хваліцца, задавацца чым-н. Хварсіць, задаёгща хварсун, нос задраў. Вялікі Азярэцк. Хварсіла іна дужа. Галашчакіна. Я дажа хварсіла: о, я бёлы хлеп ем. A січас хлеп бёлы ca стала ня схддзщъ. Марозаўка
Дадатковыя словы
бўдзіць, бўтачкі, вазьмў, вўчаная, дрдбныя, дўжа, заазере, закуре, захлўдзілі, кажў, кнурдў, нарў, пайдўхаця, пдйдзщъ, сўшыць, тдўсты, укўсная, хачў, хвальбднкай, хварсўн, хвялъбднка
2 👁