Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 2

 ◀  / 409  ▶ 
хадзіла ў чарнгцы. Партызаны. У нас у ягады, грыбы хддзюць. Буй. У нас суніц німа, я ў іх ні хаджу. Кішуроўшчына. 3. З'яўляцца, перамяшчацца ў пэўным кірунку (пра хмары, з'явы прыроды). Віхор часта хддзіць. Тучы хддзюць чдрныя. Багданава. 4. Удзельнічаць у вайсковых справах. На дзень хадзілі нь вайну, a нанач дамду хадзічі. Серкуці. 5. Наведваць. Трэйцяя часць ня хддзюць у нашу цэркьу. Закур'е. 6. Плысці чарадой, касяком (пра рыбу). Ляшчы хддзюць зъ іршамі [бо тыя падымаюць жыўнасць з дна вадаёма]. Багданава. 7. Насіць які-н. абутак, адзенне. Цяпёр жызьнь няўмірушчая, ніхтд гдлы ня хддзіць, ніхтд бдсы ня хддзіць. Ульянавічы. 8. Бегаць за спажывай. Хддзюіўь мышы ндччу за бумагай. Латыгаль, Заазер'е, Марозаўка, Нямойта. 9. Пасвіцца. Як кузня стьяла, тдя места, там кардва хддзіць. Запруддзе. 10. Ездзіць (пра сродкі перамяшчэння). Хддзюць аўтдбусы. Багданава. Бальшыя тръктары далжны ў транспарці хадзіць. Фасаўшчына. 11. Бабіць. Пры рддах хадзііа, дзяцёй бабіла. За банку хадзіла. Заазер'е. 12. Даглядаць (жывёлу). Дзёўкай як работала, дык i за кднімі хадзіла. Заазер'е. 13. Працаваць кім-н. Іна пьштаркай хадзіла. Тут трыццаць гадду пьштальёнам хадзіла. Міцюкова. 14. Перадавацца, пераходзіць. Раньшы янд na людзях хадзіла. Каралевічы. 15. Здраджваць каму-н. Я нікуды ні хадзіла am хьдзяіна, a ён ад мінё. Дольдзева. 16. Запрашэнне ісці куды-н. Хадзіця ўжо абёдаць, а то зъ вамi заръс i нрыёдуць. Фасаўшчына. 0 ХАДЗЩЬ ХУДУ РОМ (ХАДУНЁМ). 1. Моцна хістацца, калыхацца. Змдлъду хадзглі ў журавіны, то балдта худурдм хадзіла [багністае]. Гарадзец. Цэлы мёсяц зімля хадзіла хадунём. Савінічы. 2. Прыходзіць у рух, бурна праяўляцца. Усё худурдм хддзіць у сярэдзіне. Багданава. ХАДЗЯІН, ХАЗЯІН, ХУЗЯІН м. 1. Гаспадар. Лучшьі за хадзяіна каста. Вялікі Азярэцк. К хъдзяту нас пьставілі жыць. Гарадок. Ніякія мы не хадзяіны. Хьдзяін сёна пькасіў. Серкуці. Аднд ўжо нада: на хутар. Мы ўжо хьзяіны: кунілі казу. Ульянавічы. Палку пакідалі хузяіну, хто угасціў [на Каляды]. Хузяін іх сказаў: «Вы ідзіце к бёжанцам!» Алексінічы. 2. Муж. I хьдзяін крычыць, i ддчка плачыць. Hy, гэта ў трэцціх майгд хьзяіна дзёці, у трэцціх сёстры яны. Заазер'е. Тут я ca сваім хадзяінам у палажэнні [на фотаздымку]. Хьдзяін мой з рабдты ні прышду. Партызаны. C хадзяінамі лёхчы, a адндіі бабі цяшка. Неўгадава. Мёншай быў шдсты мёсяц, як хазяін паліёр. Багданава1. Біс хьзяіна, адна жывёць. Манголія. □ У дрэнную пагдду ддоры хаьзяін сьбаку ні гдніць на двор. Багданава. ХАДЗЯЙКА, ХАЗЯЙКА, ХУЗЯЙКА ж. 1. Гаспадыня. Сын ддма за хадзяйку быў. Партызаны. Яна i рабдтніца, i хъзяйка. Розмыслава. 2. Жонка. А ёта, ну, хузяйка мая. Багданава. Еслі хазяйка з гдладу памрэць, хазяйку над загнётам пахардняць. Міцюкова. ХАДЗЯЙСТВА, ХАДЖАЙСТВА, ХАЗЯЙСТВА н. Гаспадарка. Хардшае хъдзяйства. Каралевічы. Зъ хадзяйствъм, кажыцъ, німа калі ў бальніцу хадзіць. Неўгадава. Усё хаджайства на Івана мджа пайці над аткдс. Дольдзева. У мінё хъзяйства, хъця ягд крэпка мджна ні дзіржаць. Багданава. I на што мне гэта хъзяйства?! Дольдзева. Усё задавала на хазяйстве: кардвы, свінні. Мянюцева, Запруддзе. Пдслірэвалюцыіў Тураве былд двънаццъць хьзяйствуў. Турава. ХАДЗЯЧЫ прым. 1. Такі, які ходзіць, рухаецца. Сама хадзячая была я. Міцюкова. 2. Такі, па якім часта ходзяць (пра месца). На захад сднца загавдраную ваду нада выліць на хадзячае мёсца. Міцюкова
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вадў, вайнў, гаддў, дамдў, ддбры, заазере, закуре, зявы, зяўляцца, казў, кўзня, лўчшьі, няўмірўшчая, нікўды, прышдў, тўраве, тўчы, хаджў, хддзюі^ь, хўтар, цэркьў
3 👁
 ◀  / 409  ▶