Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
А АКУНУЦЬ зак. Акунуць. Заторнець вушы i ў ваду ягд акунёцъ. Карпавічы. АКУНЬ, ОКУНЬ м. Акунь. Пяцъ акунёў выцягнуў. Ёрш, як окунь, ён сама ўкусныя рыба. Багданава. Окунь, ягд чысціць плоха. Алексінічы, Багданава, Заазер'е, Сянно, Фасаўшчына. АКУНЁК памяти. Шчука дайжа акунькг зёсць. Багданава. АКУРАТНЫ прым. Акуратны. Акуратны чълавёк. Багданава, Гарадзец. АКУРУВАЦЬ незак. Абкурваць, абдаваць дымам. Тьбакі ньсадзіў, акурувуў ёй пчол, i клішча німа. Сянно. АКУТЫ дзеепрым. Акаваны. Пълазы акутыя. Серкуці. АКУЧНІК, АКУШНІК м. Плуг для акучвання бульбы ці агародных раслін; акучнік. Акучнік — картошку акучываць. Парэчча. Цяпёр акучнікам бульбу ганяюць. Запруддзе. Дышла i вдрчык — у акучніку эта. Нямойта, Манголія, Мянюцева, Савінічы, Сукрэмна. Браць спарнёй акушнікам: вужай, шырай мджна. Нямойта. Акушнікам падмёшывагіь бульбу. Алексінічы, Мянюцева. АКУЧЫВАЦЬ незак. Акучваць. Бульбу акучывалі сахой. Манголія, Дуброўкі. АКЬІШ, АКЬІША выкл. Выгукі, якімі адганяюць свойскіх птушак. Акышакыш, во халёра! Станюкі. Акыша у свой камыш! Партызаны, Апечкі, Жохава, Міцюкова, Ульянавічы. АЛЕ, АЛІ злучн. Але. Старэй за мінё, алё ён раскажыць npa жысь. Гаворыць, алё за зубамі, ні ўсё пойміш. Серкуці. Любоў то любоў, алё i дружба нада. Ульянавічы. Елі жывая прышла, алі купіча карову. Гарадзец, Алексінічы, Вялікі Азярэцк, Гарадок, Латыгаль, Міцюкова. АЛЕ, АЛІ часц. 1. Зусім. Hi хацёў вучыцца алі нічдга. Заазер'е. 2. Так. Алё amyшылі пъжар. Дуброўкі. АЛЕЙ м. Алей. Націснулі алёю. Нямойта, Неўгадава. АЛЁНЬл*. Алень. Алёнь ёсь ілось. Марозаўка. АЛЁШНІК, ЛЁШНІК м. 1. Алешнік, альховы лес. Распусціўся алёшнік - год мокры (з назіранняў). Каралевічы. Жоўтыя капыты na алёшніку растуць. Партызаны. Алёшнік гэты выкьрчвалі. Баравікі. Варам пьзьварылі нібыта французаў, алёшнік на тых кургьнах расцёць. Чуцькі, Нямойта, Сукрэмна. Лёшнік пьвысікалі. Баравікі. 2. зб. Галінкі алешыны. Назбіраеш алёшніку i зварыш, юшка нацягніць чёрная i красілі. Сукрэмна. АЛЕШЫНА ж. Алешына, вольха. Алёшына адна зь балдтым стаіць. Нямойта. Алёшына, бярдзіна, калі ёлка дзе. Багданава, Каралевічы, Кляпчэва, Міцюкова. АЛЁС м. Нізкая, забалочаная мясцовасць. Алёс - прама такдя нізкае мёста з травой, алёшнікам. Гарадок. У алёс паёдзем у алёшнік. Алёс - там бабдунік, балота. Багданава. Алёс - эта сплашны лес, мёсца мокрое, як увалісся, то па вічкі. Запруддзе. АЛІФА ж. Аліфа. Мел i аліфу мішаюць i аб.мазуюць вокны. Багданава. АЛЬВЭС м. Альяс, алоэ. Альвэс з мёдом настаівала, як жывот забалгць. Нямойта. АЛЬХА ж. 1. Алешына, вольха. Была альха къла рёчкі. Нямойта. Альха тутацькі кустарнікі ёсць. Міцюкова. У асноўным у лёсі альха i асіна. Запруддзе, Дуброўкі. 2. Альховыя дровы. Альхі нарэжаш, топіш пёчку. Дуброўкі. АЛЬХОЎНІК м. Алешнік. Альхдунік тутацькі ёсь. Міцюкова. АЛЫНАНІК м. Toe ж. Узгдрё паросшы альшанікам. Вялікі Азярэцк. АЛЯБАСТ м. Алебастр. Алябаст з мукой змішаюць i ставяць, каб смалянак патравіць. Буй
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

акўрувуў, акўтыя, акўчнік, акўчнікам, акўчніку, акўчывалі, акўчываць, акўшнік, акўшнікам, альхдўнік, бабдўнік, бўльбу, вадў, вўжай, вўшы, заазере, растўць, тўтацькі, францўзаў, шчўка, ўкўсныя
5 👁
 ◀  / 426  ▶