л ЛАПАНУЦЬ зак. перан. Ляпнуць, сказаць што-н. грубае, часам недарэчнае. Матка мая можыцъ лапануцъ, скажыць што. Багданава. Л АП АТА эю. 1. Лапата, рыдлёўка. I лъпатай кьпалі i вілкамі [бульбу]. Дольдзева. Як доги моцны ідзёць, то кідаюць скарэй лъпату, кшець во на траву ці на двор, i ад граду, i ад дджджу (павер'е). Ракаў Засценак. Як грат iuioy, тады ужо вытдъвьлг лъпату на двор (павер'е). Нямойта. 2. Драўляная лапата для саджання хлеба ў печ. Вымяталі печ, чысцілі i хлеб на лапату ставілі. Чуцькі. Лъпата дзеръвянная, хлеп кладуць на лъпату i ў печ. Гарадзец. Зам echu, на лапату дзеравянную пасадзіш цёста - i ў печ. Дуброўкі. ЛАПАТАЧКА памянш.-ласк. 1. Невялікая лапатка. Лапатачкай усе къпала. Багданава. 2. Драўляная прылада для мяшання цеста i інш. Багданава. 3. Драўляная прылада для снавання красен. Як кросна снуёт, два клубкг ляжаць, нада слядзщь, бяруць лапатачку, дзве дзірачкі, ніткі - i бёгала ад сцяны да сцяны. Буй. Лъпатъчка, у яё дзве дзгрычкі, ёй снувацъ кроены. Закур'е. 4. Мянташка. Лъпатачку смалілі смалой i пъсыпеш мёлкім пяскдм. Леснікова. Лъпатачка вайстрыцъ касу. Фасаўшчына. ЛАПАТАЦЬ незак. Балбатаць, балабоніць, лапатаць. / будзіць дзень балавацца, дзень лъпатаць. Прыдумляя сёдзя, абы-што лапдчыць. Запруддзе. Языком лапачу i усе забуду. Жохава. ЛАПАТКА, ЛУПАТКА ж. 1. Лапатка, рыдлёўка. Лад лапатку садзглі после вахты, бурачкі. Каралі. Пъсадзгла бульбу път лъпатку [капаючы лапаткай], ужо цвітуць. Кішуроўшчына. Льпаткамі капалі зямлю. Рэчкі. Узяў лъпатку i ўсіх тхароў пьзабіваў. Партызаны. Набёглі, засёклі лапаткай чалавёка. Ульянавічы. 2. Драўляная лапатка для саджання хлеба ў печ. Хлеб мукой пьтсыпалі, каб з лупаткі злез у печку. Цясішча. На лупатку — i ў печ хлеп. Рулёўшчына. 3. Косць (у чалавека, жывёлы). Вялікі Азярэцк. ЛАПАТУХА ж. Балбатуха, лапатуха. Льпатуха, траскочыць. Яё празвалі пулямёччъща. Льпатуха — хто быстра гаворыцъ. Нямойта. ЛАПЕГА, ЛАПЕЗА ж. Няскладны, непаваротлівы (пра чалавека). Чълавёк нёйкі, як лапёга, - ніскладны. Заазер'е. Сядзіць, як лапёза, - тъкая нідалужная жанчына. Фасаўшчына. ЛАПІК м. 1. Невялікі ўчастак лесу, сенажаці. Лапік лёсу ёсъ. Вялікі Азярэцк. ЛАПГЧАК памянш. Лапічкамі дзе-нібудзь накдещь дзет. Ульянавічы. Нідзё лапічка ні было пожни глухі лес. Баравікі. 2. Прагаліна. Дзёлай правільна, каб ня быў лапік пусты. Багданава. 3. Кусочак шкуры. Абадрала с каровы лапік другая карова. Гарадзец. 4. Латка. Лапік на лапік, стыдна дзіцёнка ў бальніцу звадзіць. Запруддзе. Там былі бацінкі порваныя, там i лапт, i ўсё. Як дырка - пад ніз балыиы лапік прышыюцъ, а тады апкідвалі кругом. Фасаўшчына. ЛАПГЧАК памяти. Двое штанёнкаў прынясла лапічкамі пачыніць. Паложыць лапічкі на плацце. Каралевічы. 5. Пляма іншага колеру, лапіна. Ласка, як тхор, вугикі малёнькія, лапічкамі пятнгстая, бёленькіліі па ней. Вялікі Азярэцк. Нёйкія ў лстіках падзёлаліся яблыкі. Неўгадава. ЛАПІНА ж. Невялікі кавалак зямлі, лапіна. Была лапіна такая, век нічдга не радзіла. Запруддзе. ЛАПІЦЬ незак. Латаць, лапіць. Лапілі адзёжу, залапіць нада. Дольдзева. Лаплю штаны, a назаўтрага надзяю. Сукрэмна. Ён лапіў сабё штаны, то цячёнык цяліўся біз зъдка [i здох]. Чуцькі
Дадатковыя словы
бўдзіць, вўгйкі, гавбрыцъ, дзе-нібўдзь, заазере, закуре, карбвы, касў, кладўць, лапанўць, льпатўха, нідалўжная, павере, палбжыць, пачў, пбрваныя, цвітўць
3 👁