Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
ЛАМАЦЦА, ЛАМІЦЦА незак. Ламацца, адломвацца. Ламалісі галіны. Kapaлевічы. Мндга ябльк, прама сукі лдмяцца. Лётась прама сукі льмалісь — ябльк было. Гарадзец. ЛАМАЦЬ, ЛАМІЦЬ незак. 1. Разбіваць, разбураць, псаваць. Ламаець, кідаець, як напёцца. Запруддзе. Было іконы льмалі, палілі. Рэчкі. Цэрквы былі На што іх было лъмацъ. Малы Азярэцк. Дзве c пьлавінай нядзёлі льмалі панскую пастройку, а наштд было лъмацъ? Ламаюцъ вуліцы, гардды на Івана Купалнага. Баравікі. 2. Выклікаць востры боль. У мянё во баляць калёнькі, лдмюцъ, дык jcmo нараіць, /ябш z мажу. Заазер'е. Лдміць ндгі, бъляцъ. Серкуці. 3. Быць у хваравітым стане. Ламаіць дзяцёнка: то спіць, то не спіць - упудзіўся. Запруддзе. 4. Асушваць. Ломяць балота гэта. Вялікі Азярэцк. 0 ЛАМАЦЬ ГАЛАВУ. Біцца над вырашэннем якой-н. задачы. Нёчага гаьлаву ламаць - дзёўку з хатай бяры. Партызаны. ЛАМАЧ м. Прылада церці лён; церніца. Ламач быў, ламачы дзёлалі i лён мялі. Рэчкі. ЛАМАЧЧА н. зб. 1. Ламачча. Ламачча была многа ў лёсе. Гэтаўсё пьламатая, ламачча. Запруддзе. Наскідалі грут ламачча, спаліць нада. Багданава. 2. перан. Хлам, непатрэбшчына. Смьллянка ў хаце, чыста ламачча, усё выбрасіла i ддскі ўорала. Багданава. ЛАМОТА ж. Ламота; тупыя працяглыя болі ў суставах, мышцах. А ёта мы завём букавіца, а na кніге - васілёк лугавы, am ламдты касьцёй. Серкуці. Прама апдхніць рука, ламдты. Фасаўшчына. Ліповы цвет ад ламдтаў, прастуды. Бруснішнік ад ламоты касці харашд. Каралевічы. ЛАМОТКА ж. Луста. Ламдтку хлёба c соллюй зёў i вады напіўся. Цясішча. ЛАМПА ж. Лямпа. К лампе кроены ткалі. Галашчакіна. Во лампа вісіць. Багданава. ЛАМПАСЕ н. Манпансье, ледзянец (цукеркі). Лампасё пачачку купіла, калг к чаю. Багданава. ЛАНДЗЯ ж. эмац.-ацэн. Пра тоўстую жанчыну. Лятвая, як ландзя раздзёлалася. Вялікі Азярэцк. ЛАНДЫШ м. Ландыш. Ландыш пахучы, у маі, як цвітуць, цвятдчкі трэба заварвацъ. Багданава. Ландыш ат сёрца збіраюць. Леснікова. ЛАНПАС м. Пра паласу ад укусу. Ланпасы сінія па цёле пайгилг, як вужака ўкусіла. Багданава. ЛАНЦУГ, ЛАНЦУХ м. Ланцуг. Ёта ланцуг, на ланцугу [сабака] гавдрацъ, кала шыі брошка, ашэйнік. Партызаны. Ланцух - ёта цэп, «а z/аяу събака. Запруддзе. Ланцуг, ранъшы ланцух звал i, а шорка къля шыі. Цяпёр цэп, пірамінячылася мндга. Нямойта, Багданава. ЛАНЦУЖНІЦА ж. эмац.-ацэн. Валацуга. на жднку: къндалънща ты, ланцужніца. Ульянавічы. ЛАП выкл. Лапнуць. Лап - нш кашалъка, капёйкі рассыпаныя. Нямойта. ЛАПА «ж. 1. Лапа (у жывёлы). Лапы ў къта, ндгі ў птушак. Вялікі Азярэцк. 2. Шырокі вялікі ліст. Дзёдзіль, але ні знаю для чагд, свінёй кдрмяцъ, лапы [у яго], лісты, балъшэя. Леснікі. Лапы [лісты дзедзвелю] балыиэя, прудуўгаватыя i ў рупчык/. Леснікова. ЛАПКА памянш. Сплеценыя жытнія каласы ў форме лапкі, якія прымацоўваюць брыгадзіру на грудзі пасля заканчэння жніва. Л брыгадзіру лапку спляцём на грудзь, як дажынкі, a прыдсідацілю — вяндк. Запруддзе
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

zіаяу, бўкавіца, вўліцы, галавў, гаьлавў, заазере, ланцўг, ланцўжніца, ланцўх, пахўчы, прастўды, птўшак, рупчыкі, рўп, упўдзіўся, цвітўць, іябш, ўбрала
4 👁
 ◀  / 426  ▶