л ЛАДНАГА прысл. Досыць многа. Ладнага адтуль стрту мне на ндгі пературыла. Нямойта. ЛАДНЫ, ЛАННЫ прым. 1. Добры. Шчога, ладная была, жалела людзёй паненка. Адзт зяць ладны, а другі выпіць любіць. Вялікі Азярэцк. I ддчкі i сыны павыбіралі самі. Вам ладныя - i бярыця. Свадзьбу ладную здзёлалі. Багданава. Дзёці нашы ладныя, ні кідаюць нас. Алексінічы. Той ня піў, той сын ладны малец. Марозаўка. Ладную драчку жалёзную зрабгу. Леснікі, Чуцькі. 2. Прыгожы, зграбны. Яна сама ладная была. 3. Прыветны, паслухмяны, ласкавы. Нявёстка ладна будзецъ, як дачушка. Каралевічы. 4. Моцны, вялікі. Ішду ладны дога. Леснікова. 5. Багаты. Ураджаі былi нічога, ладныя. 6. Значнага памеру. Пат плух сёілі боп, пасёюцъ ланны кусок, цтёр между картдшкі. Вялікі Азярэцк. Чыгун ладны звараць. Запруддзе. Такіх ладных рып дала яму. Багданава. Бралі камянькі нёйкія ладные. Партизаны. 7. Значны па колькасці. Стада ладнае прыгнала нъзад. Цясішча. Ланноё хъзяйства. Малы Азярэцк. 8. Пра сталы ўзрост. Гады ўжо ланныя ў мянё. Заазер'о. 9. Падрослы, пасталелы. Я тады ладная была - дзевяці гадоў пайшла служыць на багацёйшых. Самсоны. Дъчка ладная стала. Нямойта. Я быў ужо ладны. Ульянавічы, Багданава. 10. Рослы. Ладны бычок, цяліўся слабы, хістаіцца йшчэ. Нямойта. Ладнага кутла парасёнка, хай расцёцъ. Леснікова. 11. Пра высокі пост. Вы, відаць, ладныя ньчальнікі. Рэчкі. ЛАДОНЬ ж. На шырыню далоні (пра сала). Во сала, у ладонь. Буй. ЛАДОНЯ ж. Далонь. Ладоня - эта па-беларускі. Дай мне на ладдню. Заазер'е. ЛАЖЫЦЦА незак. 1. Укладваць (пра падлогу). Пол ложыцца двайны: чорны i чъгсты. Вялікі Азярэцк. 2. Рассцілаць (пра лён). Нъ бульодуніку лажыцца лён, згніёць, жырна [бо тлустая зямля]. Гарадок. 3. Запаўняць паверхню. Еслі мёт лажыцца лёнтъчкай, то зрэлый. Сянно. 4. перан. Страчваць (пра здароўе). Здароўе ложыцца ад ётых мужыкоў. Каралевічы. ЛАЖЬІЦЬ незак. 1. Складаць. У граду дровы ложуць. Нямойта. 2. Складваць, укладаць у што- ці куды-н. Сёна ў сташкі ложуць. Нямойта. Паёдуць, стагг ложуць конімі. Чуцькі. Тут, у трысцёні, лажылі сёна. Гарадзец. 3. Раскладаць агонь. Лджым агднь i камні кладзём [у агонь]. Сянно. 4. Класці спаць. Нада лажыць спаць яё, за дзень набёгаіцца. Буй. ЛАЗА ж. Лаза. Лъза гнілая, ні такой едавіты дым, а з лты мяккі. Запруддзе. Дзярэцца вяснби лаза, пакруцяць іх у кружнічкі, мочуць іх у цёплай вадзщы i плятуць лапці. Лазу дралі, лазби красілі. Дольдзева. Бёлья бальшынство лъза, но іна бываіць i краснъя. Багданава, Алексінічы, Міцюкова, Нямойта. о ИЗДАВАЯ ЛАЗА. Лаза з доўгімі звіслымі галінкамі. Як нёйкія баляўкі, то купаюць у вадзё з ніцавай лазой дзяцёй, дрдонінькія. Міцюкова. о ГАЛУБАЯ ЛАЗА. Від лазы. Лъза ўсякая. Голубая лъза есь. Нямойта. ЛАЗГУН м. Арэх, якія сам вылушчыўся; лузан. Арахі, арэх каторы лушчыцца, лъзтун. Каралевічы. А пъръсяты был!, как лъзтуны. Каралевічы. ЛАЗША, ЛАЗІНА ж. Лазіна, сцябло або галінка лазовага куста. Карэц із лазіны здзёлаіш i ў кішку ўторкніш, i тады мяса ціскаіш, ціскаіш, i янд ідзёць. Багданава. Калодзіц кьпсіў, a вады німа. Кажу: схадзі-ка Кірыл пъзавг. Ён узяў атсёк лазіну c паліц туўшчыны i з вілкуй. Дзяржыць у руцэ. Дзе къпау калодзіц, там нічога, прайшоў троху i лазіна з вілкуй у руках круціцца. Тут бліска въдзтая жыла. Браў лъзту ў руку i апрідзіляў. Пожанькі. Ну ŭ эта жэрдзя к згарддзі прыложаць
Дадатковыя словы
бульбдўніку, вяснбй, градў, дачўшка, дрдбнінькія, заазере, заазеро, зрабгў, кажў, крўціцца, кішкў, лазбй, лазў, лўшчыцца, мбчуць, па-беларўскі, пакрўцяць, плятўць, рукў, чыгўн, ішдў
3 👁