л ЛАГУНЁЦ м. Ястрабок парасоністы, манец (расліна). Лагунёц - къкая-та трава есъ. Багданава. ЛАД, ЛАТ м. 1. Лад, згода. Той, дзе не лад камуў дому, прыяжджаюцъ сюды, засяляюць пустьгя дамы. Леснікова. 2. Спосаб, манера. Кап лат такі быў, білі так, ужо здаліку чуем, як малоцяцъ. Нямойта. На мьладзьбё я ўзіла i лат спдрціла, а мьлаціліў чатыры цапы [то бацька цэпам па спіне ўдарыў]. Багданава. О ЛАТ У ЛАТ. Зладжана, у такт. Лат у лат цапамі выхадзгла. Хто сабе цяшка мълацгць надо ў лат. Фасаўшчына. О ЛАД ВЁСЦІ. Задаваць тон, рытм пры ручной малацьбе. Тата, а-ё, я што табё выб'ю? - Ты хоць лад вядзг, лёхчы малацщь. Розмыслава. Лат магла вёсці ў чатыры цапы, у тры. Лат магла вёсьці, як малацщь. Серкуці. Кувалъ мълаточкъм лат вядзёць, а той мълътабощ лупіць су ўсіх парду. Запруддзе. О Ш ЛАДУ Ш СКЛАДУ. Бесталкова, бязладна (гаварыць). Ш ладу ні складу гавдрка. Запруддзе. О НА СВОИ ЛАТ. На свой манер. Я ішду, а ён з панталыку зьбіў, на свой лат зьбіў. Гарадзец. □ Hi складу ні ладу - цалуй събаку ззаду. Каралевічы. ЛАДЗЩЦА незак. 1. Рыхтавацца, збірацца. Ладзься, мама, на свадзъбу. Каралевічы. Свякрду памёрла, як к святу ладзілыся. Гарадок. Чълавёк к вясёллю ладзіўся. Запруддзе. Я папамыла ўсё, ладжуся к смёрці. Вялікі Азярэцк. К ёлкі ладзіліся - яму лапці трэба были Нямойта. 2. Наважвацца што-н. зрабіць, пры мервацца. Пераддк пастаўлю, на кравацъ ладжуся, ладжуся — чуцъ узлёзу. Гарадзец. Ладжуся папрдбаваць навушнік на адбалёлъя вуха. Закур'е. ЛАДЗЩЬ незак. 1. Рамантаваць. Дзень ёздзіць, два - ладзіць ёту машыну. Малы Азярэцк. Шдрнік — ёта што хомуты пачынялі, сядзёлкі ладзілі. Леснікова. Іхамуты ладзіць i шыіць. Сукрэмна. Пячкур ладзіць, кап печ ні дыміла. Міцюкова. Мне нёкалі ладзіць што-нёбудзь. Марозаўка. 2. Жыць у згодзе. Яладжу з ім. Жохава. Мы ладзілі з ш, вёрна [з дамавіком]. Багданава. 3. Наравіць, дагаджаць. Сколько ні ладзь, нявёстка плохая. Каралевічы. Я адзінокая i ўсім ладзіла. Карпавічы. Ладзіш яму, а ён худы, дык худы. Запруддзе. 4. Рыхтаваць есці. Пайду абёд ладзіць. Бульбы свіннёнку поставим, сабё што ладзім. Леснікова. Ладзіць паёсці. Дольдзева. Ну лаць цёлцы, я зьнясу. Серкуці. ЛАДКА, ЛАТКА ж. Аладка. Бувала з макъм нъпячэш ладак. Нямойта. Ладак намакаець у дзягно. Буй. 3 макам ладкі дужа смашныя. Чуцькі. Як у атвёдкі прыдуць, ладку сахарам абсыпюць i мальцу даюць, каб гаварыў скарэй. Запруддзе. Дзёўкі бліны кідаюць на Каляды i глідзяць: чыю латку сабака зёсь i куды панясёць. Фасаўшчына. Дзярдннікі надзярдм, на рэшата адцэдзім i ладкамі пяклг. Леснікова. Ладкі люблю дзіцям печ. Івоні. Ладак напякуць i ўкусна ca смятанай. Алексінічы, Багданава, Дольдзева, Партызаны. ЛАДНА, ЛАННА прысл. 1. Добра. Глядзёлі, што ладна рабдтаіць i бралі [замуж]. Я ладна работала, ён i замёціў, прышду з бацькай i дагаварыліся. Міцюкова. Цяпёр жыць ладна. Алексінічы. Хоць бы ладна было, алё дзе што дзёлася. Івоні. / тады ладна было, як асталося, было што есцъ. Леснікова. Учыцца стала ладна. Ладна можно напукуваць трубак палатна. Алё тджа мы жылі ланна. Нямойта. / ланна было, i смашна, i па старынушкі. Вялікі Азярэцк, Цясішча. Ай ланна, я січас зайду. Неўгадава, Закур'е. 2. Даволі многа, шмат. Іна адна, i ў яё курэй ланна. Кляпчэва. Ланна іх было. Заазер'е. 3. часц. Нічога, няхай сабе. Ладна, што трдху пяскдм высыпала [дарогу]. Партызаны
Дадатковыя словы
выбю, вўха, дўжа, заазере, зайдў, закуре, зьнясў, камўў, лўпіць, мълътаббщ, навўшнік, напякўць, пайдў, пардў, прышдў, пячкўр, свякрдў, трўбак, цалўй, чўем, ямў, ішдў, ўкўсна
2 👁